محل تبلیغات شما

lمسجد صاحب الزمان(عج) تازه آباد جنگاه شهرستان سیاهكل



آثار زیارت امام حسین (علیه‌السلام) 


زرارة بن اعین گوید: امام صادق (ع) فرمود: زائرین حسین یک برتری نسبت به سایر مردم دارند» پرسیدم : برتریشان چیست ؟ فرمود: چهل سال قبل از مردم وارد بهشت می‌شوند در حالی که دیگران هنوز در حال حساب هستند.


زیارت عاشورا

همه معصومان علیهم السلام در قلوب ما شیعیان عزیز و محترمند و درک مقام والای ایشان در درگاه حضرت باری تعالی در عمق وجود هر کس که با ایشان مختصر آشنایی داشته باشد احترام و ارادتی ژرف پدید می‌آورد . با این حال در میان ائمه علیهم السلام محبت و ارادت به امام حسین علیه‌السلام رنگ دیگری دارد چرا که حادثه جان‌سوز کربلا هر وجدان خفته‌ای را به واکنش در می‌آورد.

حال که ما از وجود پر برکت ایشان محرومیم باید بکوشیم تا با زیارات وارده ایشان و زیارات قبور مطهرشان روح و جان خود را صفایی خدایی دهیم چرا که ایشان واسطه فیض و رحمتند و مشتاقان خود را دست خالی نمی‌گذارند.

امام رضا (ع) می‌فرماید: هر امامی بر گردن دوستان و پیروانش عهد و پیمانی دارد و وفای به این عهد، با زیارت قبر آنان ممکن می‌باشد . و کسی که به شوق زیارت آن‌ها و با تصدیق به فضیلت آن‌ها به سوی قبور آن‌ها برود مورد شفاعت ائمه در قیامت قرار می‌گیرد.

هر زائری که با معرفت و شناخت مقام صاحب این مرقد و اهداف او به زیارت برود، از صاحب قبر الهام می‌گیرد و اصول و تعالیم مکتب را به یاد می‌آورد ، و هر زیارت و سلام او سرشار از این آموزش‌ها و الهام‌ها است.

از طرفی زیارتنامه‌های وارده، و خواندن هر کدام از آن‌ها، خواننده و زائر را به دقت و تفکر واداشته ، متذکر تاریخ و احوال انبیا و اولیای معصوم می‌گرداند. تأمل در زیارت عاشورا و دیگر زیارات ، این مطلب را به خوبی روشن می‌سازد که امامان به این وسیله در صدد ساختن انسان‌های مؤمن و متعهد بوده‌اند ، لذا به آن‌ها تعلیم داده‌اند که در زیارت امام حسین (ع) از خداوند بخواهند که زندگی و مرگشان را حسین گونه» قرار دهد، و آن‌ها را در دنیا و آخرت همراه آن حضرت بدارد: اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد ، و مماتی ممات محمد و آل محمد . و ان یجعلنی معحکم فی الدنیا و الاخره».

 

به امام صادق (ع) عرض کردند: کم‌ترین اثری که برای زائر قبر امام حسین (ع) چیست؟ فرمود: کم‌ترین تأثیرش این است که خداوند متعال، او و خانواده و مالش را حف0 می‌کند تا به سوی اهل خویش برگردد ،و چون روز قیامت فرا رسد، خداوند حافظ او خواهد بود »

به امید به اینکه خداوند متعال توفیق زیارت حضرتش را در دنیا و شفاعتش را در روز قیامت نصیب ما گرداند، به آثار و برکاتی که زیارت سیدالشهدا (ع) به دنبال دارد می‌پردازیم:

 

1- آرامش بخشیدن به زائر

در زیارت یک نوع کشش و نیاز اام آوری انسان را وا می‌دارد که فشارها و فریادهای درونی را از راهی خارج کند . زائر آن مرقد شریف در پرتو دعا و گفتگو با پاکان و استمداد از ارواح پاک مقربان درگاه الهی، نیرو گرفته و نابسامانی‌ها را با توسل بدان‌ها بر خود هموار می‌سازند .

2- در امان خدا بودن

به امام صادق (ع) عرض کردند: کم‌ترین اثری که برای زائر قبر امام حسین (ع) چیست؟ فرمود: کم‌ترین تأثیرش این است که خداوند متعال، او و خانواده و مالش را حفظ می‌کند تا به سوی اهل خویش برگردد ،و چون روز قیامت فرا رسد، خداوند حافظ او خواهد بود ».(1)

3- زائر خدا محسوب شدن

زید بن شحام گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم : برای زائر قبر امام حسین (ع) چه می‌باشد؟ فرمود: همانند کسی است که خدا را در عرش دیدار نموده باشد». گفتم: برای کسی که یکی از شما را زیارت کند چه می‌باشد؟ فرمود:

همانند کسی است که رسول خدا (ص) را زیارت نموده است » . (2)

اهمیت زیارت عاشورا

4- برآورده شدن حاجات و دفع پریشانی

امام صادق (ع) فرمود: همانا نزد شما قبری است که هیچ فرد پریشانی نزد آن نمی‌آید مگر آنکه خداوند از او دفع پریشانی نماید و حاجتش را برآورد» .(3)

و نیز به ابوصباح کنانی فرمود: همانا نزد شما قبری است که هیچ فرد پریشانی نزد آن نمی‌رود مگر آنکه خداوند از او پریشانی را دفع نموده و حاجتش را برآورده می‌نماید، و همانا نزد او چهار هزار فرشته هستند که از هنگام شهادتش آشفته و غم آلود تا روز قیامت بر او می‌گریند. هر کس او را زیارت کند، وی را تا خانه‌اش بدرقه می‌کنند، و هر که مریض شود به عیادتش می‌روند، و هر که بمیرد جنازه‌اش را تشییع می‌کنند». (4)

5- زیادتی در عمر و رزق

امام باقر (ع) فرموده است : شیعیان ما را به زیارت قبر حسین (ع) امر کنید ، زیرا زیارت او موجب فزونی در رزق و طول عمر و دفع بلایا و ناگواری‌ها می‌شود » . (5)

6- آمرزش گناهان

امام صادق (ع) فرمود: هر کس حسین (ع) را زیارت کند در حال یکه عارف به حق او بوده و به امامتش اقرار داشته باشد خدای سبحان ،گناهان گذشته و آینده‌اش را می‌آمرزد». (6)

و جابر ضعفی در ضمن یک حدیث طولانی از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: چون از نزد قبر حسین (ع) بازگشتی ، ندا کننده‌ای تو را ندا می‌دهد که اگر آن را می‌شنیدی ، تمام عمر را نزد قبر شریف حسین (ع) اقامت می‌گزیدی. آن منادی گوید:خوشا به حال توی بنده خدا که سود فراوان بردی و به سلامت (در دین ) دست یافتی. عمل از سربگیر که گناهان گذشته‌ات آمرزیده شد» . (7)

7- محسوب نشدن ایام زیارت از عمر زائر

امام صادق (ع) فرمود: همانا ایام زیارت زائران حسین بن علی (ع) از عمرشان محسوب نگشته و جزء حیاتشان به شمار می‌آید» . (8)

8- حفاظت زائر در دنیا و آخرت

عبدالله بن هلال به امام صادق (ع) عرض کرد: فدایت شوم، کم‌ترین نصیبی که زائر امام حسین (ع) دارد، چیست ؟ فرمود: ای عبد الله، کم‌ترین چیزی که برای او می‌باشد، این است که خداوند او و خانواده‌اش را حفظمی کند تا وی را به سوی خانواده‌اش باز گرداند، و چون روز قیامت فرا رسد، خداوند حاف0او می‌باشد» (9)

امام صادق (ع) فرمود: هر کس به زیارت قبر حسین (ع) برود در حالی که عارف به حق او باشد، خداوند نام او را در اعلی علیین می‌نویسد»

9- عنایت و توجه سیدالشهدا (ع)

امام صادق (ع) فرمود: حسین در نزد پروردگارش . به زائرانش نظر می‌کند . او نگاه می‌کند که چه کسی برای آن حضرت گریه می‌کند، پس برای او طلب آمرزش کرده و پدرانش را می‌خواند تا برای آن زائر دعا کرده و طلب آمرزش و مغفرت نمایند. سپس امام (حسین) می‌فرماید: اگر زائر من می‌دانست که خدا چه چیزی برای او عطا می‌فرماید شادی او بیشتر از جزع و بی‌تابی وی می‌گردید» . (10)

و امام حسین (ع) فرمود: هر کس مرا در زندگانیش زیارت کند، پس از مرگش بازدیدش خواهم کرد» . (11)

10- خیر و برکت زیاد

امام صادق (ع) فرمود: اگر مردم می‌دانستند که چقدر خیر و برکت در زیارت امام حسین (ع) وجود دارد ، برای زیارت کردنش با یکدیگر مقاتله می‌کردند، و هر آینه اموالشان را برای رفتن به زیارتش می‌فروختند» (12)

و امام باقر (ع) فرمود: اگر مردم می‌دانستند که زیارت قبر شریف حسین (ع) چه مقدار فضیلت و برکت دارد، از شوق زیارت جان می‌سپردند و نفس‌هایشان از شدت حسرت بند می‌آمد» (13).

11- برابری زیارت قبر حسین (ع) با حج

عبدالله بن عبید انباری گوید: به امام صادق (ع) عرضه داشتم : فدایت شوم ، همه ساله وسایل تشرف به حج به رایم فراهم نمی‌شود. فرمود: چون قصد حج نمودی و اسباب برایت فراهم نگشت ، به زیارت قبر حسین (ع) برو، که یک حج برایت نوشته می‌شود و چون قصد عمره نمودی و وسایل مهیا نشد ، عزم زیارت قبر حسین (ع) نما، که یک عمره برایت منظور می‌شود» (14)

12- نام زائر در اعلی علیین ثبت می‌شود

امام صادق (ع) فرمود: هر کس به زیارت قبر حسین (ع) برود در حالی که عارف به حق او باشد، خداوند نام او را در اعلی علیین می‌نویسد» . (15)

امام حسین (ع)

13- غرق شدن در رحمت الهی

از امام صادق (ع) پرسیدند: ثواب کسی که قبر امام حسین (ع) را زیارت کند، در حالی که کبر و غرور نداشته باشد چیست ؟ فرمود: برایش هزار عمره و حج مقبول نوشته می‌شود . اگر شقی باشد، سعید نوشته می‌گردد، و پیوسته در رحمت الهی غوطه‌ور خواهد بود» . (16)

14- دعای معصومین برای زائر

معاویه بن وهب از امام صادق (ع) نقل نموده که فرمود: ای معاویه، زیارت قبر حسین (ع) را از روی ترس وامگذار ، زیرا هر که آن را ترک کند ، چنان دچار حسرت می‌شود که آرزو نماید قبرش نزد او باشد . آیا دوست نداری که خداوند تو را در زمره کسانی به حساب آورد که رسول خدا (ص) و علی و فاطمه و امامان معصوم (ع) برایش دعا می‌کنند؟» (17).

و نیز فرمود: همانا فاطمه (س) دختر محمد (ص) نزد زائران قبر فرزندش حسین (ع) حضور یافته و برای گناهانشان طلب آمرزش می‌کند». ()

15- تجلی خدا

امام صادق (ع) فرمود: به درستی که خدای تبارک و تعالی، قبل از اهل عرفات ، برای زائران قبر حسین (ع) تجلی می‌نماید، حوایج آنان را بر آورده می‌کند ، گناهانشان را آمرزیده و درخواست‌هایشان را به اجابت مقرون می‌سازد ، و سپس متوجه اهل عرفات شده و در مورد آنان نیز این‌گونه عمل می‌کند». (19)

16- سعادت

امام صادق (ع) به عبدالملک خثعمی فرمود: زیارت حسین بن علی (ع) را ترک مکن و دوستانت را نیز به آن فرمان بده، تا خداوند بر عمرت افزوده و روزیت را زیاد گرداند. خداوند سبحان زندگانی تو را در سعادت قرار خواهد داد، و نمی‌میری مگر سعادتمند ، و تو را در سلک سعادتمندان خواهند نوشت » . (20)

17- تأثیر زیارت در روز عاشورا

امام صادق (ع) فرمود: هر کس قبر حسین را در روز عاشورا زیارت کند ، همانند کسی است که در برابر او به خون خود غلطیده باشد» (21).

- قرار گرفتن در جوار پیامبر و علی و فاطمه (ع)

امام صادق (ع) فرمود: هر کس می‌خواهد در جوار پیامبر (ص) و علی و فاطمه (ع) باشد، نباید زیارت حسین بن علی (ع) را ترک کند» (22).

رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: من تعهد می‌کنم که در روز قیامت هنگامه رستاخیز ، ضمن ملاقات با زائر حسین (ع)، دستش را بگیرم و از مراحل هول‌انگیز و سختی‌های قیامت نجاتش بخشیده و او را به بهشت وارد کنم»

19- تأثیر زیارت در روز قیامت

امام صادق (ع) فرمود: هیچ کس در روز قیامت نیست مگر آنکه آرزو می‌کند که‌ای کاش از زائرین امام حسین (ع) می‌بود زیرا مشاهده می‌نماید که با زائران حسین (ع) به واسطه مقامی که در نزد پروردگار دارند، چگونه عمل می‌شود» . (23)

و نیز فرمود: هر کس دوست دارد در روز قیامت بر سر سفره‌هایی از نور بنشیند پس باید از زائرین حسین بن علی (ع) باشد» (24).

و زرارة بن اعین گوید: امام صادق (ع) فرمود: زائرین حسین یک برتری نسبت به سایر مردم دارند» پرسیدم : برتریشان چیست ؟ فرمود: چهل سال قبل از مردم وارد بهشت می‌شوند در حالی که دیگران هنوز در حال حساب هستند» . (25)

20- رهایی از شداید قیامت

رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: من تعهد می‌کنم که در روز قیامت هنگامه رستاخیز ، ضمن ملاقات با زائر حسین (ع)، دستش را بگیرم و از مراحل هول‌انگیز و سختی‌های قیامت نجاتش بخشیده و او را به بهشت وارد کنم»(26).

21- نجات از آتش جهنم

امام صادق (ع) فرمود: هر کس قبر حسین (ع) را به خاطر خداوند و در راه خدا زیارت نماید، خداوند او را از آتش دوزخ آزاد می‌سازد، و روز ترس بزرگ (قیامت) او را ایمن می‌دارد . از خداوند نیز هیچ حاجتی از حوائج دنیا و آخرت را طلب نمی‌کند مگر آنکه به او عطا می‌نماید»(27).

این آثار و آثار دیگری که به خاطر اجتناب از طولانی شدن مطلب ذکر نکردیم ، همگی به برکت وجود حضرت سیدالشهدا (ع) است که امیدوارم هر چه زودتر توفیق زیارت مرقد مطهرش نصیب تمام عاشقان گردد.


نگاهی به زندگی اولین زائر امام حسین علیه‌السلام در روز اربعین

جابر به عطیه گفت: مرا به قبر برسان»، دست او را روی قبر گذاشت. جابر روی قبر افتاد و غش کرد. عطیه مقداری آب روی صورتش پاشید. وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین»



یزید وقتی از هوشیاری مردم آگاه شد و متوجه کراهت اعمال خود نزد آنان شد. اهل بیت را طلبید و با تظاهر به مهربانی خود را از قتل امام حسین علیه‌السلام تبرئه کرد. یزید اهل بیت را میان ماندن در شام و رفتن به مدینه مخیر کرد و اهل بیت نیز بازگشت به مدینه را انتخاب کردند. آنها جامه‌های سیاه بر تن کردند و خواستند که برای امام حسین علیه‌السلام عزاداری کنند.
 
جابربن عبدالله انصاری اولین زائر امام حسین علیه‌السلام در کربلا 
 
یزید نعمان را فراخواند و از او خواست ن هر چه می‌خواهند برایشان فراهم کند و به نعمان دستور داد مردی از شام را که به امانت داری و دیانت معروف بود به جهت حفظ اهل بیت در خدمت آنها قرار دهد. پس از آن اهل بیت به سوی مدینه حرکت کردند. وقتی به عراق رسیدند از راهنما خواستند که آنها را به کربلا ببرد. اهل بیت پس از ورود به کربلا با جابربن عبدالله انصاری مواجه شدند. (البته در این موضوع که اهل‌بیت دقیقا چه روزی به کربلا رسیدند اختلاف نظرهایی وجود دارد.) چهل روز از شهادت امام حسین علیه‌السلام و یاران باوفای ایشان گذشته بود و جابر نخستین زائر امام حسین علیه‌السلام و شهدای مظلوم کربلا بود. جابربن عبدالله انصاری نخستین کسی بود که زیارت اربعین را پایه گذاری کرد.
 
جابربن عبدالله انصاری که بود؟
پدر جابربن عبدالله انصاری از بزرگان قبیله خزرج و از کسانی بود که پیش از هجرت پیامبراکرم صلی‌الله علیه‌وآله به یثرب مسلمان شده بود. پدر جابر در بیعت عقبه دوم با رسول خدا صلی‌الله علیه وآله شرکت داشت و پیمان بست که جان و مال‌اش را فدای پیامبر صلی‌الله علیه وآله کند. پدر جابر در غزوه احد به شهادت رسید. گفته می‌شود جابر همراه با پدرش در بیعت عقبه دوم، حضور داشت.
 
جابر برای زندگی، سُهَیمه دختر مسعود بن اوس را انتخاب کرد و نتیجه ازدواج او پنج پسر بود. جابر از کسانی بود که در بیشتر غزوه‌ها و سَریّه‌ها –جنگ‌هایی در دوره پیامبر صلی‌الله علیه وآله که بدون حضور مستقیم ایشان و به فرماندهی یکی از اصحاب برگزار می‌شد- حضور داشت. در تاریخ تعداد حضور او در غزوه‌ها ۱۹ غزوه از ۲۷ غزوه پیامبر صلی‌الله علیه وآله روایت شده است. جابر در جنگ صفین نیز از لشکریان سپاه امام علی علیه‌السلام بود.
 
همچنین جابربن عبدالله انصاری را راوی حدیث لوح» که در بردارنده نام امامان شیعه علیه‌السلام است، دانسته‌اند. علاوه بر این نام او در سلسله راویان احادیث مشهور شیعی مانند حدیث غدیر، حدیث سد الابواب، حدیث منزلت، حدیث رد الشمس، حدیث شهر علم و حدیث ثقلین قرار دارد.
 
جابربن عبدالله انصاری را از اصحاب پنج امام (از امام علی علیه‌السلام تا امام باقر علیه‌السلام) دانسته‌اند. بنابر روایات او کسی بود که سلام پیامبر صلی‌الله علیه وآله را به امام باقر علیه‌السلام رساند.
 
جابربن عبدالله انصاری در زمان حادثه کربلا کجا بود؟
شیخ طوسی، جابربن عبداالله انصاری را از یاران و اصحاب امام حسین علیه‌السلام ذکر کرده است. به دلیل اینکه غیر از امام حسین علیه‌السلام هیچ کس از سرانجام سفر ایشان به کربلا باخبر نبود، جابر و برخی دیگر از دوست‌داران امام با ایشان در این سفر همراه نبودند. از سخنان جابر با عطیه چنین برداشت می‌شود که اگر جابر از پایان پرافتخار سفر امام باخبر بود، امام را همراهی می‌کرد. گرچه حضرت کسی را هم برای این سفر دعوت نکرده بود. البته از دیگر دلایل غیبت جابر در کربلا، می‌توان به ناتوانی جسمی و نابینا بودن وی اشاره کرد.
 
در روز عاشورا امام حسین علیه‌السلام در خطابه خود به دشمنان نام جابربن عبدالله انصاری را نیز ذکر کرد. آنجا که فرمودند:آیا من پسر دختر پیامبر صلی‌الله علیه وآله شما نیستم؟ آیا من پسر وصیّ و پسرعموی پیامبر صلی‌الله علیه وآله شما نیستم؟ هم او که پیش از همه به پیامبرصلی‌الله علیه وآله ایمان آورد آیا پیامبر صلی‌الله علیه وآله درباره من و برادرم نفرمود: این دو، آقای جوانان اهل بهشتند؟ اگر گمان می‌برید که چنین نیست، کسانی هستند که اگر از آنان بپرسید، از حقیقت به شما خبر دهند. از کسانی چون جابر بن عبدالله انصاری و ابوسعید خدری و . بپرسید.» (۱)
 
جابربن عبدالله انصاری اولین زائر امام حسین علیه‌السلام در کربلا 
 
جابربن عبداالله انصاری اولین زائر امام حسین علیه‌السلام در کربلا
چند روز پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام، جابر که از دو چشم نابینا بود از مدینه به سمت کربلا حرکت کرد. دوری راه، پیری و ظلم سفاکانی همچون یزید و ابن زیاد مانع سفر او نشد. عطیه بن سعد عوفی کوفی» از شاگردان جابر نیز او را در این سفر همراهی می‌کرد. عطیه شخصیتی بود که امام علی علیه‌السلام، خود این نام را برای او انتخاب کرد. در تاریخ طبری آمده است:سعد بن جناده انصاری (پدر عطیه) در کوفه نزد امام علی علیه‌السلام آمد و گفت: ای امیر مؤمنان خدا به من پسری داده لطفاً شما او را نام‌گذاری کنید. علی علیه‌السلام فرمود:هذا عطیه الله؛ این پسر عطیه خداست.» در واقع حضرت با بیان این جمله او را نام‌گذاری کرد.(۲) عطیه یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان و مفسران اسلامی بود. او تفسیری در پنج جلد بر قرآن مجید نوشته و از راویان حدیث محسوب می‌شود.(۳)

شیخ طوسی، جابر را اولین زائر قبر امام حسین علیه‌السلام و زمان ورود او را به کربلا بیستم صفرماه همان سال دانسته است. موضوعی که در آن هیچ اختلاف نظری وجود ندارد(۴) و همچنین او به این نکته اشاره می‌کند که در این روز (اربعین) زیارت امام حسین علیه‌السلام مستحب است.» از ظاهر عبارت مرحوم شیخ طوسی در این جملات چنین بر می‌آید که جابر به منظور زیارت و به قصد درک ثواب زیارت اربعین از شهر خود، یعنی مدینه خارج شده و در روز بیستم ماه صفر وارد کربلا شده است.
 
پس از وارد شدن به کربلا جابر در فرات غسل کرد و لباس‌های تمیز پوشید. آن دو نفر به کنار قبر مطهر امام حسین علیه‌السلام رفتند. عطیه نقل می‌کند:جابر هیچ قدمی را بر‌ نمی‌داشت، الا اینکه ذکر خدا می‌گفت، تا به نزدیک قبر رسیدیم. سپس به من گفت:مرا به قبر برسان». من دست او را روی قبر گذاشتم. جابر روی قبر افتاد و غش کرد. من مقداری آب روی صورتش پاشیدم. وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین» سپس گفت: ای حسین چرا جواب مرا نمی‌دهی؟» بعد به خودش گفت: چگونه می‌توانی جواب دهی در حالی که رگ‌های گلوی تو را بریده‌اند و بین سر و بدنت جدایی افتاده است. شهادت می‌دهم که تو فرزند خاتم النبیین و سید المومنین.و پنجمین فرد از اصحاب کساء هستی.درود و سلام و رضوان الهی بر تو باد. سپس به اطراف قبر امام حسین علیه‌السلام حرکت کرد و گفت:السلام علیکم ایتها الارواح التی حلت بفناء الحسین.اشهد انکم اقمتم الصلاه و اتیتم اکاه و امرتم بالمعروف و نهیتم عن المنکر.»(۵)
 
سیدبن طاووس نقل می‌کند:جابر پس از زیارت، روی قبر خم شد و صورت خود را به قبر مالید و چهار رکعت نماز خواند و آن گاه به زیارت قبر علی اکبر رفت و آن حضرت را نیز زیارت کرد و بر قبر او بوسه زد و دو رکعت نماز گذارد. سپس به زیارت بقیّه شهدا رفت و با کلماتی عمیق زیارت نامه خواند. در پایان به زیارت حضرت ابوالفضل علیه‌السلام رفت و با جملاتی زیبا آن حضرت را زیارت کرد و دو رکعت نماز گذارد.»(۶)
 
جابربن عبدالله انصاری اولین زائر امام حسین علیه‌السلام در کربلا 
 
زیارت جابر یک زیارت عادی نبود، بلکه زیارتی حماسی، همراه با اشک، آه و حسرت بود. او با این عمل خود سدها را شکست و به مردم آن زمان جرأت داد که به زیارت قبر مولای خویش بروند و از ستمکاران زمان خود اعلام برائت کنند. جابربن عبدالله انصاری از معدود اصحاب باقی مانده پیامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله و امیرالمومنین علیه‌السلام بود. کسی که مردم از شان و جایگاه او نزد اهل بیت مطلع بودند. او با این عمل عاشقانه خود و به رغم مشکلات زیادی که برای طی طریق داشت، درس‌های بزرگی به امت اسلامی در آن زمان و در قرن‌های بعد داد.
به مناسبت اربعین حسینی

نخستین زائر کربلا که بود/ محل دفن سر مبارک امام حسین(ع)

جابر بن عبدالله انصاری نخستین کسی بود که سنت زیارت اربعین امام حسین(ع) را پایه‌گذاری کرد. وقتی خبر شهادت امام حسین(ع) و یاران بزرگوارش به مدینه رسید، جابر که از دو چشم نابینا بود مدینه را به قصد زیارت کربلا ترک کرد.
نخستین زائر کربلا که بود/ محل دفن سر مبارک امام حسین(ع)
 چهل روز پس از شهادت امام حسین(ع) و یاران باوفایش، اهل بیت ایشان برای عزاداری به کربلا وارد و در آنجا با جابربن عبدالله انصاری مواجه شدند، وی بعنوان نخستین کسی که سنت زیارت اربعین را پایه‌گذاری کرده شناخته می‌شود.

یزید وقتى هوشیارى مردم شام و متوجه کراهتها نسبت به خود شد، اهل بیت را طلبید و با تظاهر به مهربانی و خود را از قتل امام(ع) تبرئه کرد.

وی اهل بیت(ع) را میان ماندن در شام و برگشتن به مدینه مخیر گرداند، اهل بیت مراجعت به مدینه را انتخاب کردند و خواستند برای شهدای عاشورا عزاداری کنند. اهل بیت جامه هاى سیاه پوشیدند و ن هاشمیه و قرشیه و زن هاى شام دسته دسته با لباس ماتم، ناله و شیون کنان به تعزیت آمدند. مرثیه خوان آن مجلس با شکوه ام کلثوم دختر حضرت على(ع) بود.

یزید، نعمان را خواست و گفت مهیاى سفر باش و براى این ن هرچه لازم است مهیا کن و از اهل شام مردى را که به امانت و دیانت موسوم است با جمعى از لشکر به جهت حفظ اهل بیت در خدمت ایشان بگمار و به مدینه حرکت ده، نعمان نیز چنین کرد.

خاندان عصمت زمانى که از مدینه کوچ داده مى شدند و به عراق رسیدند به راهنما گفتند: ما را از کربلا ببر او نیز قبول کرد، چون به قبر پاک حضرت امام حسین(ع) و سایر شهدا رسیدند، دیدند جابر نیز با جماعتى از طایفه بنى هاشم و مردانى از آل پیامبر(ص) به زیارت آمده اند.


نخستین زائر کربلا

جابر بن عبدالله انصاری نخستین کسی بود که سنت زیارت اربعین امام حسین(ع) را پایه‌گذاری کرد. وقتی خبر شهادت امام حسین(ع) و یاران بزرگوارش به مدینه رسید، جابر که از دو چشم نابینا بود مدینه را به قصد زیارت کربلا ترک کرد.

در این سفر شخصیتی دانشمند و مفسری بزرگ به نام سَعدبن جُناده» همراه جابر بود.

پس از وارد شدن به کربلا در رود فُرات غسل کردند و به کنار مرقد مطهر امام حسین(ع) رفتند و آن حضرت را با زیارتی به نام زیارت اربعین زیارت کردند.

محل دفن سر اباعبدالله الحسین(ع)

در این مورد چند قول وجود دارد:

قول اول: حضرت سجاد(ع) سر مبارک را به کربلا بازگردانیده و به بدن سید الشهدا(ع) ملحق نمود. علامه مجلسی در بحارالانوار و بسیاری دیگر این موضوع را تاکید می کنند.

قول دوم: نجف اشرف در کنار مرقد امیر المؤمنین(ع).

قول سوم: حومه کوفه.

قول چهارم: بقیع.

قول پنجم: محل فعلی مقام رأس الحسین(ع) در مسجد اموی دمشق.

قول ششم: در مصر دفن شده است.

در میان این اقوال، به فرموده امامان معصوم علیهم السلام، قول اول صحیح است. سید بن طاووس در لهوف(ج 2، ص 112) و شیخ طوسی نیز با همین نظر موافقند.

در مورد زمان ملحق شدن سر به بدن، به گفته علامه مجلسی، امام سجاد(ع) در روز اربعین اول یعنی بیستم ماه صفر سال 61، با سایر اهل بیت(ع) از شام وارد کربلا شده و سر امام حسین (ع) را به بدن ایشان ملحق کرده است

ثواب پیاده روی در اربعین از دیدگاه مراجع اسلامی و امام صادق (ع)

فضیلت پیاده روی اربعین و زیارت سیدالشهداء
پیاده روی اربعین چه ثوابی دارد؟ امام صادق (ع)، در احادیثی، به ثواب زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده و تأثیر آن در آمرزش گناهان، اشاره می‌کنند که در ادامه از دلگرم برخی از این احادیث را می خوانید.
فضیلت پیاده روی اربعین و زیارت سیدالشهداء

فضیلت پیاده روی تا کربلا در اربعین

گرامیداشت و زنده نگه داشتن اربعین سالار شهیدان حضرت حسین بن علی (ع) در میان شیعیان آن حضرت از اهمیت و ارزش ویژه ای برخوردار است. از دیدگاه بسیاری از صاحب نظران و مورخان شیعه و اهل سنت، مبنای تاریخی چنین بزرگداشتی، ورود اهل بیت به کربلا در اولین اربعین حسینی (سال 61 هجری) و دفن سرهای مطهر شهیدان بویژه سر مقدس امام حسین (ع) در کنار پیکرهای مطهر آنهاست.

ثواب پیاده روی کردن در روز و شب اربعین از دیدگاه امام صادق (ع)

حدیث اول

حُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ بْنِ أَبِی فَاخِتَهَ قَالَ قَالَ صادق ع‏ یَا حُسَیْنُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَهَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ حَسَنَهً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَهً حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ [الْمُفْلِحینَ الْمُنْجِحِینَ‏] حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى.»

حسین بن ثویر بن أبى فاخته می‌گوید، امام صادق (ع) فرمودند: اى حسین! کسى که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین ابن على علیهما السّلام باشد اگر پیاده رود خداوند منّان به هر قدمى که برمی‌‏دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می‌فرماید تا زمانى که به حائر برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار می‌دهد تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان رساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب می‌فرماید تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشته‏‌اى نزد او آمده و می‌گوید: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم سلام رسانده و به تو می‌فرماید: از ابتداء عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته‌ات آمرزیده شد.»

مطلب پیشنهادی

حدیث دوم

عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ عَنْ صادق ع قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ لَیَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَهٍ مَغْفِرَهُ ذُنُوبِهِ- ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ حَتَّى یَأْتِیَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ ادْعُنِی أُجِبْکَ اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ سَلْنِی حَاجَهً أقضیها [أَقْضِهَا] لَکَ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ یُعْطِیَ مَا بَذَلَ.»

بشیر دهّان، می‌گوید؛ حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: شخصى که به زیارت قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام می‌رود، زمانى که از اهلش جدا شد با اولین گامى که برمی‌دارد تمام گناهانش آمرزیده می‌شود سپس با هر قدمى که برمی‌دارد پیوسته تقدیس و تنزیه شده تا به قبر برسد و هنگامى که به آنجا رسید حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و می‌فرماید: بنده من! از من بخواه تا به تو اعطاء نمایم، من را بخوان اجابتت نمایم، از من طلب کن به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برایت روا سازم.»

راوى می گوید، امام علیه السّلام فرمودند: و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را که بذل نموده اعطاء فرماید.»

حدیث سوم

عَنْ صادق ع قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَهً مُوَکَّلِینَ‏ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تَضَاعَفُ حَتَّى تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّهَ ثُمَّ اکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ وَ یُنَادُونَ مَلَائِکَهَ السَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ اللَّهِ فَإِذَا اغْتَسَلُوا نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ ص یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّهِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ‏ع أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِکُمْ وَ دَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ ثُمَّ الْتَقَاهُمْ [اکْتَنَفَهُمُ‏] النَّبِیُّ ص عَنْ أَیْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّى یَنْصَرِفُوا إِلَى أَهَالِیهِمْ.»

امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند متعال فرشتگانى دارد که موکّل قبر حضرت امام حسین علیه السّلام می‌‏باشند هنگامى که شخص قصد زیارت آن حضرت را می‌نماید حق تعالى گناهان او را در اختیار این فرشتگان قرار می‌دهد و زمانى که وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو می‌کنند و سپس قدم دوّم را که برداشت حسناتش مضاعف و دو چندان می‌کنند و پیوسته با قدم‏هائى که برمی‌دارد حسناتش مضاعف می‌گردد تا به حدّى می‌رسد که بهشت برایش واجب و ثابت می‌گردد،

سپس اطرافش را گرفته و تقدیسش می‌کنند و فرشتگان آسمان نداء داده و می‌گویند: زوّار دوست خدا را تقدیس نمائید.» و وقتى زوّار غسل کردند حضرت محمّد (ص) ایشان را مورد نداء قرار داده و میفرماید:اى مسافران خدا! بشارت باد بر شما که در بهشت با من هستید.» سپس امیر المؤمنین علیه السّلام به ایشان نداء نموده و می‌فرماید: من ضامنم که حوائج شما را بر آورده نموده و بلاء را در دنیا و آخرت از شما دفع کنم، سپس پیامبر اکرم (ص) با ایشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده تا بالأخره به اهل خود بازگردند.»

حدیث چهارم

عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ الصَّائِغِ عَنْ صادق ع قَالَ: یَا عَلِیُّ زُرِ الْحُسَیْنَ وَ لَا تَدَعْهُ قَالَ قُلْتُ مَا لِمَنْ أَتَاهُ مِنَ الثَّوَابِ قَالَ مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ حَسَنَهً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَهً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَهً فَإِذَا أَتَاهُ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکَیْنِ یَکْتُبَانِ مَا خَرَجَ مِنْ فِیهِ مِنْ خَیْرٍ وَ لَا یَکْتُبَانِ مَا یَخْرُجُ مِنْ فِیهِ مِنْ شَرٍّ وَ لَا غَیْرَ ذَلِکَ فَإِذَا انْصَرَفَ وَدَّعُوهُ وَ قَالُوا یَا وَلِیَّ اللَّهِ مَغْفُوراً لَکَ أَنْتَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ وَ حِزْبِ رَسُولِهِ وَ حِزْبِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِهِ وَ اللَّهِ لَا تَرَى النَّارَ بِعَیْنِکَ أَبَداً وَ لَا تَرَاکَ وَ لَا تَطْعَمُکَ أَبَداً.»

على بن میمون صائغ، از حضرت صادق (ع) نقل کرده که آن حضرت فرمودند: اى على! قبر حسین علیه السّلام را زیارت کن و ترک مکن.» عرض کردم: ثواب کسى که آن حضرت را زیارت کند چیست؟» حضرت فرمودند: کسى که پیاده زیارت کند خداوند به هر قدمى که برمی دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می فرماید و یک درجه مرتبه‏ اش را بالا می برد و وقتى به زیارت رفت حق تعالى دو فرشته را موکّل او می فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می شود را نوشته و آنچه شر و بد می باشد را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى می گویند: اى ولىّ خدا گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بیت رسولش می باشى و خداوند هرگز چشمانت را به آتش جهنم بینا نمی کند و آتش نیز تو را ابدا نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد نمود.»

پیاده روی در اربعین

در زیر نظر بزرگان و علمای اسلام را پیرامون گرامیداشت روز اربعین می خوانید:

مقام معظم رهبری

رهبر معظم انقلاب درباره اهمیت پاسداشت و بزرگداشت روز اربعین حسینی چنین بیان کرده اند: شروع جاذبه مغناطیسی حسینی در روز اربعین است، جابربن عبدالله را از مدینه بلند می‌کند و به کربلا می‌کشند، این همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرن‌های متمادی در دل من و شما هست.

آیت‌الله محمدتقی بهجت

آیت‌الله محمدتقی بهجت فومنی درباره نقش پیاده‌روی روز اربعین می‌گوید: روایت دارد که امام زمان(عج) که ظهور فرمود، پنج ندا می‌کند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا،. امام زمان خودش را به واسطه امام حسین(ع) به همه عالم معرفی می‌کنند . بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین(ع) را شناخته باشند. اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین(ع) را نمی‌شناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا(ع) طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای معرفی حسین(ع) به عالم است.با اینکه زیارت سید‌الشهدا(ع) در اکثر برهه‌های تاریخی به سختی انجام می‌شد و جان زائران در خطر بود، اما با این وجود عاشقانه خطرات را به جان می‌خریدند و به پابوسی امام حسین(ع) در روز اربعین نائل می‌شدند.

آیت الله وحید خراسانی

این مرجع تقلید با بیان روایتی از امام صادق(ع(در مورد اجر کسانی که به شوق امام حسین(ع) و به خاطر محبت رسول خدا(ص)، امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه زهرا(س) به زیارت آن حضرت می‌روند، خاطر نشان می کند: خوشا به حال آنان که با پای پیاده در بیابان‌ها به سمت کربلا حرکت می‌کنند.وی همچنین از همه زائرانی که موفق به زیارت امام حسین(ع) در اربعین می‌شوند می خواهد که در حرم مطهر آن حضرت در شب و روز اربعین دست به دعا بردارند و برای فرج امام زمان(عج) دعا کنند.

آیت الله صافی گلپایگانی

آیت الله صافی گلپایگانی خاطرنشان می کند: حضور میلیونی زائران با پای پیاده از شرق و غرب و دور و نزدیک به سوی کربلای مقدس، کنگره عظیمی است که به دنیا اعلام می کند راه حسین و اهداف او جاودان و فراموش ناشدنی است و شهدای این راه شهدای حق و شهامت و قهرمانی هستند، خداوند آنها را با اصحاب حسین محشور کند که جان خود را فدای حسین(ع) کردند و رحمت خدا بر آنها و جان پاکشان باد.

حضرت آیت الله شبیری زنجانی

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی آرزو می کند که روزی از زائران حرم باشد. ایشان پیاده روی اربعین را تجلی عظمت شیعه می داند و می گوید: من آرزو داشتم توان جسمی ام به قدری بود که می توانستم در پیاده روی شرکت کنم در حالی که هر لحظه بر عظمت حماسه پیاده روی اربعین حسینی در سرزمین کربلای معلی افزوده می شود گروهی با تمسک به برخی از روایات می گویند: نیاز نیست که برای زیارت ائمه به حرم آنها سفر کنیم بلکه قلب دوستاران آنان حرم آنهاست.

آیت الله مکارم شیرازی

این مرجع تقلید نیز بر شکوه راهپیمایی اربعین حسینی زائران اباعبدالله (ع) تاکید دارد و می گوید: این حرکت عظیم بی‌نظیر است، سوگواران حضرت سیدالشهدا از نجف و دیگر نقاط با پای پیاده به سمت کربلای معلی در حرکت هستند و غوغای عجیبی را به‌پا کرده‌اند و باید این را حفظ کرد.

وی با تاکید براینکه مراقب باشیم مبادا کسانی با بدعت‌ها و برنامه‌های نادرست خود این عظمت و شکوه را زیر سؤال ببرند، خاطرنشان می کند: مراسم سوگواری امام حسین (ع) سرمایه بزرگی است که بسیار می‌توان از آن استفاده کرد؛ ما به چنین سرمایه‌ای افتخار می‌کنیم و معتقدیم باید با تمام وجود از این سرمایه غنی حراست و پاسداری کرد.

ثواب پیاده روی در اربعین

خاطره خواندنی آیت‌الله مکارم شیرازی از پیاده‌روی روز اربعین

آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی نیز که در دوران طلبگی سال‌های 1369 تا 1370 هجری قمری در نجف اشرف ساکن بوده است، این مرجع تقلید دو بار توفیق پیاده‌روی از نجف تا کربلا را داشته است. وی با پای از مسیر شط (رودخانه) که حدود 20 کیلومتر طولانی‌تر از مسیر کنونی نجف کربلاست و حدود 3 روز به طول می‌انجامید، به زیارت اباعبدالله الحسین(ع) مشرف شدند.

آیت‌الله مکارم شیرازی با اشاره به خاطره پیاده‌روی از نجف به سوی کربلا، می‌گوید: وقتی به یکی از این مُضیف‌ها رسیدیم، صاحب مضیف دعوت و اصرار کرد که مهمان او بشویم و آنجا استراحت کنیم، به او توضیح دادیم که چون امروز کم راه رفته‌ایم و باید مسافت بیشتری را طی کنیم، فرصت ماندن نداریم، پس از کمی اصرار او و امتناع ما، ناگهان صاحب مضیف که معلوم بود چند وقتی است که مهمان برایش نرسیده و از این بابت خیلی ناراحت است، ناگهان چاقویش را در آورد و تهدید کرد که من مدتی است مهمان برایم نیامده است و شما حتماً باید مهمان ما بشوید! اینقدر مهمانی کردن زائر امام حسین(ع) در نزد اینها اهمیت و ارزش داشت. . البته بالاخره بعد از اینکه توضیح بیشتری برایش دادیم و قول دادیم که از طرف او زیارت کنیم، اجازه داد که ما برویم.

آیت الله نوری همدانی

آیت‌الله نوری همدانی، اجتماع 20 میلیونی شیعیان جهان در عزاداری اربعین را اجتماعی بی‌نظیر می خواند و می گوید: اجتماع اربعین حسینی، نمایش قدرت اسلام، ایمان و نظام است.مهمترین شعار این اجتماع بزرگ به تبعیت از سرور آزادگان جهان، شعار هیهات من الذله است.وی با اشاره به بی نظیر بودن این اجتماع بزرگ، تصریح می کند: بعد از این اجتماع حدود 20 میلیونی، اجتماع 2 تا 3 میلیونی حج تمتع قرار دارد که هر دو مایه مباهات مسلمانان هستند.

آیت الله علوی گرگانی

آیت اله علوی گرگانی می گوید: جهان از حضور میلیونی زائران در مراسم اربعین بهت زده شده است .حتی مورخان غیرمسلمان از این حضور میلیونی در شرایط سخت و دشوار عراق تعجب کرده و از آن بهت زده شده‌اند.این مرجع تقلید با اشاره به توطئه و شیطنت دشمنان برای اختلاف و تضعیف اعتقادات مسلمانان و کمرنگ کردن دین مبین اسلام اظهار می دارد: بغض و کینه دشمنان تمام نشدنی است و دست به هرکاری می زنند تا نور الهی را خاموش کنند؛ ولی دشمنان بدانند نور حق خاموش نشدنی است.

آیت الله بوشهری

مدیر حوزه‌های علمیه سراسر کشور در خصوص پیاده روی روز اربعین اظهار می دارد:وظیفه ماست که این شعائر را حفظ کنیم و در این میان توجه به یکی از آنها که اقامه دیگر شعائر هم در طول تاریخ به برکت آن بوده اهمیت فراوانی دارد؛ عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله(ع) از جمله مهمترین شعائرالله محسوب می‌شود.آیت الله بوشهری با بیان اینکه دلیل قیام امام حسین(ع) از زبان خود ایشان زنده شدن بدعت‌ها و مردن سنت‌ها بوده است خاطرنشان می کند: برپایی عزای حسینی موجب یادآوری این اهداف و تقویت اراده دینی مردم می‌شود

آداب اربعین از منظر میرزا جواد آقا ملکی تبریزی

آری! از آن پس بسیاری از عاشقان اهل‌بیت و امام حسین(ع) و نیز برخی علما و حتی مراجع تقلید با پای پیاده به کربلا سفر کرده‌اند، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی یکی از مراجع عالیقدر جهان تشیع که خود بارها با پای پیاده از عتبه علویه، رهسپار عتبه حسینی شده است، درباره مراقبه و بزرگداشت روز اربعین حسینی چنین می‌گوید: به هر روی بر مراقبه کننده لازم است که بیستم صفر(اربعین) را برای خود روز حزن و ماتم قرار داده بکوشد که امام شهید را در مزار حضرتش(ع) زیارت کند، هر چند تنها یک‌ بار در تمام عمرش باشد، چنانکه حدیث شریف، علامت‌های مؤمن را پنج امر ذکر کرده است: ۵۱ رکعت نماز در شبانه روز، زیارت اربعین،‌انگشتر در دست راست کردن، پیشانی بر خاک گذاشتن و بلند بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ گفتن در نمازها».(ترجمه المراقبات، کریم فیضی، صفحه ۸۵)

ثواب پیاده روی در اربعین از دیدگاه مراجع اسلامی و امام صادق (ع)


اربعین حسینی

اربعین حسینی، چهلمین روز پس از شهادت امام حسین (ع) که با ۲۰ صفر مصادف است. مشهور است که اسیران کربلا روز ۲۰ صفر سال ۶۱ق در بازگشت از شام، برای زیارت مدفن امام حسین(ع) به کربلا آمده‌اند. همچنین در این روز جابر بن عبدالله انصاری به زیارت قبر امام حسین آمده است.

زیارت اربعین از اعمال خاص این روز است و بنابر روایتی از امام حسن عسکری(ع) از نشانه‌های مؤمن دانسته شده است.
۲۰ صفر در ایران تعطیل رسمی است.

شیعیان در این روز عزاداری امام حسین می‌کنند و راهپیمایی اربعین شیعیان به سوی کربلا، به یکی از مهم‌ترین و گسترده‌ترین مراسم عزاداری شیعیان جهان، تبدیل شده و در زمره بزرگترین اجتماعات مذهبی جهان قرار گرفته است. بیشترین زائرانی که در اربعین از دیگر کشورها به عراق می‌روند، از ایران‌اند.

اربعین در لغت به معنی چهلم است و در اصطلاح به بیستم صفر ۶۱ هجری قمری، چهلمین روز کشته‌شدن حسین بن علی فرزند علی بن ابی طالب و فاطمه زهرا، امام سوم شیعیان اطلاق می‌گردد. اربعین، مطابق نظر شیخ مفید در مسارالشیعه و شاگردش شیخ طوسی در مصباح المتهجد، زمان بازگشت اهل حرم از شام (دمشق) به مدینه است.

همچنین بنا بر نقل ایشان، جابر بن عبدالله انصاری صحابی برجسته محمد به عنوان نخستین زائر حسین بن علی، یا لااقل از نخستین زائران او، در این روز وارد کربلا شده و زیارت اربعین را بجا آورده است.

ابراهیم آیتی نیز می‌نویسد:

جابر بن عبدالله انصاری … بیستم ماه صفر، درست چهل روز بعد از شهادت امام وارد کربلا شد و سنت زیارت اربعین امام به دست او تأسیس گردید»

بر این اساس از همان آغاز که تاریخش معلوم نیست، شیعیان به حرمت آن، زیارت اربعین می‌خوانده‌اند.» زیارت اربعین تنها دربارهٔ امام حسین بن علی وارد شده و هیچ پیشینه‌ای را نمی‌توان برای اربعین و اعمال مربوط به این روز تا پیش از حادثه عاشورا تصدیق کرد و این ویژگی و امتیاز، تنها برای حسین بن علی دانسته شده‌است. در تقویم رسمی ایران این روز تعطیل می‌باشد.

البته در باب علت اهمیت این روز نزد عرف شیعیان، برخی گزارش‌های تاریخی مبنی بر حضور بازماندگان اهل بیت امام در کربلا در روز اربعین از عوامل توجه خاص ایشان به اربعین است. در برخی منابع تاریخی مانند کتاب نزهه ااهد اسیران شام یعنی بازماندگان کشته‌شدگان کربلا در چهلمین روز کشته شدن حسین بن علی به کربلا رسیدند.

اگر چه نه‌ تنها این مطلب در متون تاریخی پیش‌تر از قرن هفتم هجری نیامده است، با تصریح متقدمینی مانند شیخ مفید که بازگشت اسرا را به مدینه دانسته‌اند نیز در تضاد است.

تاریخ دقیق اربعین حسینی در سال ۹۸ چه روزی است ؟


کد خبر: ۹۸۹۱
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۸ - ۰۳:۱۱ - 02 October 2019
آن‌ها که تجربه پیاده روی اربعین دارند می‌دانند که دانستن یک سری نکات پیش از سفر اربعین واجب و ضروری است چرا که زیارت اباعبدالله در ایام اربعین به دلیل شرایط خاص و ویژه‌ای که وجود دارد، کاملا متفاوت با زیارت در ایام دیگر سال است.
 
اربعین

در این جا سعی کردیم همه آنچه زائران اربعین به آن نیاز دارند را گردآوری کنیم. چنانچه که اطلاعات دیگری نیاز دارید که در مطالب زیر نیست، در بخش نظرات برای ما ارسال کنید تا به انتهای این گزارش اضافه شود.


پیش از سفر


۱- به هیچ وجه با خودتان چمدان‌ها و ساک‌های بزرگ و حجیم نیاورید (به خصوص خانم‌ها به این نکته توجه داشته باشند!)، بلکه یک کوله پشتی راحت و متوسط انتخاب کنید.

۲- بهتر است کوله پشتی‌هایی انتخاب کنید که به قول کوهنورد‌ها حداکثر چهل لیتری هستند و چه بهتر که شستی هم داشته باشند و بندشان پیش سینه هم داشته باشد که بتواند کوله را به خوبی روی پشت، فیکس کند.

۳- در همین کوله پشتی از آوردن بار‌های سنگین و کمرشکن خودداری کنید؛ مسیر نجف به کربلا حدود ۸۵ کیلومتر است و بار سنگین، شما را از پا درمی آورد.

۴- همرا داشتن یک مفاتیح که اعمال زیارتی نجف و کوفه و کربلا را داشته باشد یا کتاب‌های مخصوصی که فقط این اعمال را ذکر کرده اند. به مفاتیح نصب شده روی گوشی هایتان اعتماد نکنید؛ بعید است بتوانید آن‌ها را داخل حرم‌های مطهر یا مسجد کوفه ببرید.

۵- یادتان هم باشد که در این مسیر، مدیران موکب‌های بین راه، آن قدر با کرامت با شما برخورد می‌کنند که لازم نباشد با خودتان خوراکی‌های زیاد و متنوع بردارید؛ بنابراین هیچ خوردنی در کوله پشتی خود بر ندارید مگر اینکه فرزند شیرخواری داشته باشید یا خدای نکرده به خاطر نوع خاصی از بیماری به دارو نیاز داشته باشید که برای آن باید تمهیدات لازم را بیندیشید.

۶- البته همراه داشتن مقداری مویز و کشمش و مغز‌های خوراکی برای زمان پیاده روی به خصوص در هوای نسبتاً سرد شب برای تأمین انرژی توصیه شده است.

۷- حساب لیموترش و نمک، سواست. لیموترش را حتماً همراه داشته باشید و قبل از مصرف غذا‌های گوشتی روی آن‌ها چند قطره بچکانید تا از مسمومیت‌های احتمالی پیشگیری کنید.

۸- با این حال، اگر بار و بندیل زیادی دارید و هیچ چاره‌ای هم از آوردنش ندارید، برای اینکه در طول مسیر خودتان یا همراهانتان اذیت نشوید، بهترین کار این است که یک کالسکه بچه با خودتان بیاورید و بارهایتان را روی آن بگذارید و با این وسیله آن‌ها را حمل کنید!

۹- در صورت امکان، از به همراه داشتن وسایلی از قبیل لپ تاپ، تبلت و هرگونه اشیای قیمتی، پرهیز شود، در غیر این صورت، به خاطر حفظ و نگهداری، هنگام بازرسی‌ها و تحویل به امانات و. دردسر زیادی برای زائر ایجاد می‌شود. استفاده از کوله پشتی برای حمل مختصر وسایل همراه، مناسبتر و راحت‌تر است.

۱۰- برای بین راه، مشکلی برای اسکان ندارید، چون موکب‌های فراوانی هستند که شما را با اصرار دعوت به ناهار و شام و استراحت و. می‌کنند. با این همه، سعی کنید پتو‌های بزرگ و حجیم و سنگین با خودتان نیاورید تا اذیت نشوید. بهترین چیز این است که از همین پتو‌های سبک سفری تهیه کنید تا در صورت وم از آن برای گرمایش خود بهره بگیرید.

۱۱- حتماً یکی دو تا ملحفه سبک سفید تمیز و نیز چند ماسک یک بار مصرف با خودتان بیاورید.

۱۲- استکان یا لیوان کوچک دسته دار (برای چای خوردن در طول مسیر)، خمیردندان کوچک سفری و صابون کوچک، ژل ضد عفونی و چند شامپوی کوچک هتلی، مهر و جانماز کوچک و خودکار روان و کاغذ یا دفترچه یادداشت کوچک برای نوت برداری از اتفاقاتی که فراوان است و دیگر تکرار نمی‌شود و به احتمال زیاد فراموششان می‌کنید، از ضروریات است.

بیشتر بخوانید: نتایج جالب یک پژوهش درباره کسانی که پیاده روی اربعین شرکت کرده اند
۱۳- داشتن کلاه خیلی به شما کمک می‌کند، چون هوا به شدت متغیر است و بالا پائین می‌شود. پیشنهاد می‌شود کلاهی انتخاب کنید که گوش هایتان را هم بپوشاند و اگر لبه دار هم باشد که بهتر؛ برای در امان بودن از آفتاب و نور شدید، عالی است. برخی آوردن یک چتر کوچک یا عصای کوهنوردی را هم توصیه می‌کنند، اما دقت داشته باشید که بارتان را خیلی سنگین نکنید و جوری نشود که مثلاً همین عصا در کربلا دست و پا گیرتان شود؛ به خصوص اگر محل اسکان نداشته باشید.

۱۴- حتماً دو سه تا چفیه (ترجیحاً مدل سرداری) و یک حوله متوسط (استخری کوچک) بیاورید. این چفیه‌ها برای پوشاندن سر و گردن، خشک کردن دست و صورت و انداختن روی بالش‌های خواب و خیلی موارد دیگر کاربرد دارند. برای بسیاری از افراد، کار حوله را هم می‌کند و می‌توان از حوله استخری صرف نظر کرد تا بارتان سبکتر باشد. یک سربند هم با خودتان بردارید.

۱۵- مسئله کفش خیلی برای پیاده روی مهم است. اگر امکان تهیه کفش‌های خوب را ندارید، بهتر است از کفش‌های تازه خریده و نو در این مسیر استفاده نکنید. کفش‌های کتانی معمولی هم علی رغم آنکه راحت‌تر به نظر می‌رسند شاید بهترین گزینه نیستند. بهتر است از کفش‌های سبک پیاده روی استفاده کنید. در میان گزینه‌های درجه دو، دمپایی البته بهتر و راحت‌تر است، اما دمپایی هم از آن پلاستیکی‌های زمخت نباشد؛ بلکه لاستیک نرم و منعطفی داشته باشد.

۱۶- بسیاری از باتجربه‌ها هم هستند که توصیه می‌کنند اگر بتوانید بدون پاپوش حرکت کنید راحت‌تر هستید، به خصوص اگر از بخش کناره و غیرآسفالت جاده حرکت کنید که بسیار کمتر خسته می‌شوید و پاهایتان هم کمتر اذیت می‌شود. حتی اگر با کفش یا دمپایی هستید هم سعی کنید از مسیر خاکی کناره و نه آسفالت حرکت کنید تا خستگی کمتری به سراغتان بیاید.

۱۷- یک سری دارو‌های گیاهی و شیمیایی افزایش دهنده و تقویت کننده سیستم ایمنی بدن هستند که می‌توانید با مراجعه به داروخانه، آن را تهیه کنید و قبل از سفر، سیستم عمومی خودتان را تقویت کنید. اگر بتوانید روزی یک قرص جوشان مولتی ویتامین یا قرص معمولی مولتی ویتامین ترجیحاً اصلی اش را از همین الان تا یک هفته بعد از سفر میل کنید، کمک زیادی می‌کند که مریض نشوید.

۱۸- در عین حال همراه داشتن یک مقداری عسل هم به همه توصیه می‌شود. یک مقدار عسل خوب طبیعی را در یک بطری نوشابه ۳۰۰ سی سی بریزید. بطری‌های آب معدنی شکننده‌تر و وارفته‌تر است، اما بطری کوچک دلستر محکم‌تر است و نشت نخواهد کرد.

۱۹- چند چسب زخم و وازلین یا پماد مخصوص ترک خوردگی یا تاول هم همراهتان باشد بد نیست؛ هر چند اکیپ‌های امدادی عراقی اکثراً به این کار می‌پردازند.

۲۰- شاید در تذکرنامه‌های دیگر کسی به این موارد اشاره نکند، اما به هر حال، عرق سوز شدن در این مسیر طولانی راه رفتن، طبیعی است. مالیدن روغن زیتون به تنهایی یا مخلوطش با یک سری از گیاه‌هایی که شمالی‌ها استفاده می‌کنند بهترین درمان برای عرق سوز است. توصیه می‌شود قبل از راهپیمایی و در طول مسیر به صورت منظم با روغن زیتون، نواحی مورد نظر را چرب کنید. این توصیه به کسانی که کمی چاق ترند بیشتر تأکید می‌شود. در این زمینه پودر بچه (تالک) و کرم کالاندولا و ویتامین AD هم توصیه شده است.

۲۱- خیلی مهم است لباس هایی که تماس مستقیم با پوستتان دارد حتماً از جنس پنبه‌ای باشد تا بتواند عرق بدن را جذب کند. پیشنهاد مشخص هم اینکه اگر می توانید هر چند تا لباس بر می‌دارید از کهنه هایش بردارید که هر جا حمام کردید بتوانید با خیال راحت، قبلی را دور بیندازید. چرا که در این چند روز خیلی فرصت یا حوصله یا جایی برای شستن یا پهن کردن لباس نخواهید داشت. تعداد زیاد هم بر ندارید که بالاخره هر کدام وزنی دارد و خسته می‌شوید.

۲۲- دستمال مرطوب، گزینه بسیار بسیار مهمی است. همین طور پد الکلی. اولی خیلی سریع می‌تواند شما را رفرش و سر و صورتتان را تمیز کند و بوی عرق بدنتان را بگیرد؛ و پد الکلی هم برای مواردی که احتیاج به ضدعفونی سریع داریم مثل شیر آب، دستشویی، قاشق، چاقو و. خیلی اهمیت دارد و می‌تواند خیلی سریع کارتان را راه بیندازد.

۲۳- حمیان‌های مسافرتی حاجیان یا کیف‌های زیرلباسی مدارک که برخی شرکت‌های مشهور تولید می‌کنند، همراهان بسیار کارامد و مفیدی است. در طول سفر، بیش از همه چیز، مواظب گذرنامه هایتان باشید. پول را می‌شود از کسی قرض کنید، اما اگر گذرنامه تان را گم کنید به گرفتاری شدیدی دچار می‌شوید.

۲۴- به هر حال خوب و بد همه جا هست. محض احتیاط پول و دلار و تومن و دینار‌ها و اشیای قیمتی تان را توی جیب‌های دم دست قرار ندهید و همه آن‌ها را در یک جیب یا یک کیف نگذارید که اگر به هر دلیلی آن‌ها را از دست دادید، برای خودتان و همراهانتان مشکل ایجاد نکنید.

۲۵- معمولاً صبح اول وقت موقع حرکت، هوا سرد است و به تدریج، هم هوا گرم می‌شود و هم راهپیمایان عرق می‌کنند. بهتر است به جای کاپشن و پالتو‌های بزرگ و دست و پا گیر، از دو سه تا لباس متوسط و یک کاپشن معمولی استفاده کنید تا در موقع حرکت هر چه گرمتر شدید، یکی از این پیراهن‌ها یا بلوز‌های معمولی را کم کنید.

۲۶- از قرار دادن مدارک و پول در جیب عقب شلوار پرهیز شود و بهتر است در جیب داخل که دارای دکمه و زیپ است، قرار گیرد. در صورت امکان از کیف‌های کمری یا گردن آویز استفاده شود.
 
توصیه پول همراه برای پیاده روی اربعین

۲۷- کتاب‌های صوتی مرتبط و برخی شعر‌ها یا سخنرانی‌ها و مرثیه خوانی‌های برگزیده خوب را دانلود کنید و در گوشی همراهتان بریزید تا در طول مسیر، حال و هوایتان هر چه بیشتر عاشورایی باشد. هر چند در طول مسیر در و دیوار و هر صحنه، بهانه‌ای برای روضه و گریه و اشک است. پیشنهاد مشخص، تزورونی» ملا باسم است که با زیرنویس فارسی آن در شبکه‌های اینترنتی موجود است.

هم چنین میتوانید اپلیکیشن کاربردی راهنمای زائر را از کافه بازار یا آدرس اینترنتی www.srz40.ir/app دریافت کنید و از بخش مجله صوتی اپلیکیشن ستاد راهنمای زائر که شامل مداحی، روضه و. مناسبتی می‌باشد استفاده کنید.

۲۸- شارژرتان یادتان نرود. اگر دوربین هم می‌برید، شارژر دوربین بیشتر یادتان می‌رود! توجه داشته باشید با وجود اینکه مراکزی برای شارژ در طول مسیر تعبیه شده و تخته برق و پریز گذاشته اند، ولی مسئله شارژ مسئله طاقت فرسایی است، خصوصاً برای کسانی که اسمارت فون دارند و دوست دارند عکس بگیرند و تلفنی بزنند و وارد شبکه اجتماعی بشوند، توصیه می‌کنم یکی از این دیوایس‌های خازن شارژر با خودشان بردارند.

۲۹- با همه این تذکرات، بسیاری از دوستان بوده اند که تنها با یک کیف کمری و بدون هرگونه بار و وسایل و تجهیزات و. به این سفر آمده و برگشته اند و اگر نیازی به چیزی پیدا کرده اند، در شهر‌های زیارتی خریده اند و راحت‌ترین راهپیمایی را داشته اند!

۳۰- همراه داشتن چند کیسه زباله (سایز بزرگ) توصیه می‌شود. این کیسه‌ها در صورت بارندگی برای شما نقش بارانی بسیار خوب و راحتی را ایفا می‌کنند. علاوه بر آن می‌توانند بار و بندیل (مثلا پتوی) شما را هم از خیس شدن حفظ کنند. در مواقعی که ممکن است محل نشستن یا خوابیدن شما تمیز یا خشک نباشد به عنوان حایل بین زمین و زیرانداز شما عمل می‌کنند. از طرفی وزن و حجم چندانی هم ندارند و حتی در جیب شما هم جا می‌شوند.


توصیه‌های معرفتی


۳۱- به میزبان دستور ندهید

اولین نکته مهم در این سفر این است که خودمان را برای کسانی که از ما پذیرایی می‌کنند، نگیریم. اخلاصی که مردم عراق در پذیرایی از زائران اربعین دارند، وصف نشدنی است. هرگز به خادمان حرم نگویید: اینجا با پول ما ساخته شده» و به کسانی که با جان و دل برای پذیرایی را از شما وقت می‌گذارند، دستور ندهید. تشکر از میزبان را هم فراموش نکنید. برای تشکر کردن می‌توانید از کلمه مَشکور» استفاده کنید. درست است که در مسیر پیاده‌روی کفش‌هایتان را رایگان واکس می‌زنند و ماساژتان می‌دهند، اما اجازه دهید این خدمات برای کسانی باشد که واقعا به آن نیاز دارند. برای تفریح از این خدمات استفاده نکنید. به جای شای ایرانی» از شای عراقی» بنوشید و از پذیرایی موکب‌های عراقی استفاده کنید. در این چند روز سفر، ایرانی بودنتان را فراموش کنید و در امت واحده اربعینی» حل شوید.

۳۲. نماز اول وقت و به جماعت را فراموش نکنید

نماز اول وقت را در مسیر سفر فراموش نکنید، هر جا که صدای اذان را شنیدید سریع نماز بخوانید. یادتان نرود که امام حسین علیه السلام در روز عاشورا و در میانه جنگ نماز را به جماعت، به جا آوردند. پس چه بهتر که بتوانید نماز را به جماعت و همراه با دیگر همسفرانتان بخوانید. از بیان حرف‌های لغو و بیهوده و شوخی‌های نا به جا بپرهیزید، به دلیل تفاوت زبان ما با مردم عراق خنده و شوخی در مسیر پیاده روی جلوه خوبی ندارد.

۳۳. به اعمال معنوی بپردازید

قبل از شروع سفر آداب سفر را بخوانید. حتما به مسجد کوفه بروید و اعمال آن را انجام دهید، در کل نیم ساعت تا چهل دقیقه وقت شما را می‌گیرد. مفاتیح کوچک و قرآن کوچک همراه خودتان داشته باشید. در طول مسیر زیاد استغفار کنید و گاهی با امام حسین علیه السلام درددل کنید تا با دلی آماده به کربلا وارد شوید. از گرفتن سلفی، عکس و فیلم زیاد پرهیز کنید، تا بتوانید بهره معنوی کافی از سفر ببرید. در حرم مطهر، زیاد به ضریح نچسبید. فرصت زیارت و حضور تحت قبه شریفه را به دیگران هم بدهید. در روز اربعین حرم بسیار شلوغ است، یادتان باشد که هل دادن دیگران حق الناس است. برای ظهور بسیار دعا کنید، که گشایش امور ما در همین نکته قرار دارد.

۳۴. شما هم از کودکان عراقی پذیرایی کنید

معمولا وقتی به مراسمی می‌رویم که احتمال حضور بچه‌ها در آن هست، با خودمان چند شکلات برمی‌داریم. کودکان عراقی هم از این قاعده مستثنا نیستند. برایشان از ایران شکلات‌های باکفیت و محصولات فرهنگی ببرید. همچنین می‌توانید برای موکب‌دار‌ها و بچه‌هایشان هدیه‌های کوچکی مثل تسبیح، روسری و گل سر ببرید.

۳۵. در کشور عراق هم در مصرف آب صرفه جویی کنید

این شعار را معمولا در ایران زیاد می‌شنویم، اما افراد زیادی هستند که به آن عمل نمی‌کنند. در کشور عراق وضعیت تامین آب، نسبت به ایران در شرایط بدی قرار دارد. پس لطفا در مصرف آب صرفه‌جویی کنید. مثلا لازم نیست هر روز دوش بگیرید یا برای لباس شستن و وضو گرفتن، آب زیادی مصرف کنید. همچنین از ریختن زباله پرهیز کنید و اگر زباله‌ای دیدید، آن را بردارید تا در مسیر پیاده‌روی برای دیگران مشکلی ایجاد نشود. می‌توانید با خودتان چند کیسه زباله اضافه ببرید و بین زوار توزیع کنید.


توصیه‌های مهم سفر اربعین


۳۶- داشتن گذرنامه با روادید کشور عراق لازم و حتمی است.

۳۷- هر جا زائر احساس کرد قادر به ادامه پیاده روی نیست توصیه می‌شود از خودرو‌های موجود برای ادامه مسیر یا رسیدن به کربلا بهره ببرد.

۳۸- کهنسالان، کودکان، بیماران قلبی، عصبی و ن باردار حتی الامکان از سفر اربعین خودداری کنند.

۳۹- اعتیاد در عراق، جرم است نه بیماری، به همین دلیل در صورت حمل مواد مخدر توسط هر فرد ابتدا با وی برخورد فیزیکی و سپس رسیدگی قضایی می‌شود.

۴۰- وسایل همراه شامل کوله پشتی، کیسه خواب، وسایل شخصی ضروری، مقادیری پول برای ضرورت و در صورت تمایل دفترچه یادداشتی برای ثبت خاطرات همراه باشد.

۴۱- به همراه داشتن کارت بانکی بلامانع است، اما ومی به همراه داشتن مقدار زیادی پول نیست.

۴۲- نیازی به همراه داشتن کارت پایان خدمت، کارت ملی و دفترچه بیمه نیست، فقط تصاویر آنرا در موبایل داشته باشید.

۴۳- مهمترین مدرک شناسایی برای زائر در عراق، گذرنامه با روادید معتبر است.

۴۴- از سفر انفرادی (به خصوص از سوی خواهران) اجتناب شود.

۴۵- باید قبل از سفر، مشخصات فرد در گذرنامه و تلفن همراه و کوله پشتی شامل نام و نام خانوادگی، شهر و شماره تلفن قید شود.

۴۶- مشخصات فردی، شهر اعزام کننده، تلفن همراه یکی از همراهان در عراق، تلفنی از شهر اعزام کننده و بیماری احتمالی در کارتی درج و بصورت گردن آویز و یا در جیب افراد بیمار و سالمند قرار داده شود.
 
توصیه ارتباطات ستاد راهنمای زائر

۴۷- در پشت تلفن‌های همراه خود شماره دیگری جز شماره خط یاد شده قید کنید و در آخرین صفحه گذرنامه هم یک شماره تلفن قید شود.

-امکان جدیدی که از سوی ستاد راهنمای زائر برای اربعین ۹۸ ایجاد شده و به صورت رایگان در اختیار زائران امسال قرار گرفته، پیدا کردن و ثبت گمشده‌ها و تماس با همراهان می‌باشد. شما با داشتن اپلیکیشن راهنمای زائر می‌توانید حتی از ایران هم اعضای خانواده و یا دوستانتان را در عراق جستجو کنید. اپلیکیشن راهنمای زائر را می‌توانید از کافه بازار و یا آدرس www.srz40.ir/app دریافت کنید. همچنین همراه داشتن این اپلیکیشن را به دیگران هم توصیه کنید.

۴۸- زائران خصوصا خواهران از همراه داشتن طلا و جواهر و اشیاء گرانبها جدا خودداری کنند.

۴۹- زائر از همان بدو سفر باید برنامه ریزی کند تا در سریعترین زمان ممکن زیارت‌ها را به جا آورده و از نجف و کربلا و دیگر اماکن زیارتی مانند کاظمین وسامراء خارج شود.
 
توصیه ستاد راهنمای زائر به زائران پیاده روی اربعین

۵۰- باید در فرودگاه‌های داخلی و فرودگاه‌های داخل عراق (بغداد، نجف یا بصره) در خصوص اجرای تدابیر قانونی و درج مهر خروج و ورود به گذرنامه صبر و حوصله وجود داشته باشد.

۵۱- زائر باید برای ساعاتی در پشت مرز و حین عبور از مرز معطلی داشته باشد که نیازمند سعه صدر و تحمل سختی در این مرحله است.

۵۲- ورود زائرین بدون مهر ورود به خاک عراق غیر قانونی است و حداقل ۳ سال محکومیت به زندان را در پی خواهد داشت.

۵۳- احترام به حاکمیت و قانون کشور عراق مورد تاکید مقام معظم رهبری، مراجع دین و تمامی مسوولان دولتی است.

۵۴- زائران بعد از عبور از مرز باید تکلیف خود را مشخص کنند که مایل به ادامه طریق با خودرو هستند یا پای پیاده تا سریعا بتوانند از نقطه مرزی دور شده و در بطن پیاده روی اربعین قرار گیرند.

۵۵- حتی الامکان زائران در استفاده از خودرو‌های جمعی تلاش کنند که سوار اتوبوس یا کامیون‌های باربند دار شده و از سوار شدن بر کامیون‌های روباز به دلیل خطر احتمال سقوط خودداری کنند.

۵۶- مرحله سوار شدن به خودرو‌های جمعی یکی از مراحل مهم انعکاس دهنده اخلاق و رفتار حسینی است.

۵۷- از عکاسی یا فیلمبرداری از اماکن یا مراکز امنیتی و سیطره‌ها (ایست‌های بازرسی) و یا انجام رفتار‌های شک برانگیز خودداری شود و در بازرسی‌ها و تفتیش‌ها و یا پرس و جو‌های احتمالی نیز باید کاملا صبور بود.

۵۸- از استفاده از راه‌های میانبر و نامتعارف و اعتماد به افراد یا رانندگان ناشناس برای رسیدن به کربلا خودداری کنید.

۵۹- از گرفتن امانت و هدیه از افراد ناشناس خودداری شود.

۶۰- تکدی گری، خرید و فروش ارز و . ممنوع است.

۶۱- عرف حجاب در عراق چادر و آنهم مشکی است لذا چادر رنگی و مانتو و روسری مورد قبول جامعه عراقی نیست.

۶۲- شرکت در مراسم عزاداری در موکب‌ها از مواردی است که به زائران ایرانی توصیه می‌شود.

۶۳- عدم توجه به شایعات و جلوگیری از انتشار آن در مواکب یکی از مسوولیت‌های مهم زائران در ایام اربعین حسینی است.

۶۴- به خاطر سپردن آدرس موکب محل اقامت یا استراحت، آدرس دقیق آن‌ها و اخذ کارت موکب و از همه مهمتر شماره عمود (تیر چراغ برق) که موکب در نزدیکی آن است، یکی از راه‌های پیشگیری از مفقود شدن و جا گذاشتن وسایل در یک موکب است.

هم چنین همانطور که قبلا گفته شد شما می‌توانید با همراه داشتن اپلیکیشن راهنمای زائر در صورت گم کردن همراهتان برای او پیام بگذارید و یا می‌توانید با همین برنامه  گره از کار بسیاری از زائران بگشایید.

۶۵- عرف پذیرایی در منزل سه روز است نه بیشتر و از باقیماندن در منازل بیش از حد متعارف خودداری کنند.

۶۶- زایران در صورت وصول زودتر به کربلا، پس از زیارت، کربلا را ترک کنند تا به مشکلات بعد از مراسم برخورد نکنند.

۶۷- از سفر به اماکن غیرمطمئن خودداری باید کرد و باید از همان راه شناخته شده‌ای که زائر آمده به همان ترتیب به میهن برگردد


توصیه‌هایی به بانوان زائر

 

پیاده روی اربعین


۶۸- احتیاط کنید

- تنهایی سفر نکرده و حتماً با یکی از محارم خود یا همراه با گروهی در یک کاروان معتبر ثبت‌ نام و در پیاده‌روی اربعین شرکت کنید.
- به هر شخصی اطمینان نکرده و وسایل همراه خود را به هر کسی ندهید.
- در روشنایی روز پیاده‌روی کنید و پیش از غروب محلی برای اسکان و استراحت‌تان پیدا کنید.

۶۹- یک دمپایی در یک نایلون جداگانه ببرید تا زمان استفاده از سرویس بهداشتی، وضو گرفتن یا حتی برای رفع خستگی پا در حین راهپیمایی از آن استفاده کنید.

۷۰- از همراه داشتن وسایل زینتی و جواهرات خودداری کنید.

۷۱- نکات بهداشتی را رعایت کنید

- با وجود سرویس‌های بهداشتی فراوان در طول مسیر، خیلی وقت‌ها آب برای شستن دست‌ها سرد و مایع دستشویی کم است؛ بنابراین بهتر است تعدادی دستکش یکبار مصرف و صابون خمیری همراه داشته باشید.
- لباس‌های خود را از جنس نخی و سبک تهیه کنید.

۷۲- رفتن به این سفر به خانم‌های باردار، توصیه نمی‌شود.

۷۳- اگر کمردرد، پادرد و یا مشکلی دارید، توجه کنید که در هر ۵ ساعت پیاده‌روی، ۸ مرتبه و هر بار ۱۵ دقیقه استراحت داشته باشید

۷۴- به دلیل تابش شدید خورشید و سوز سرمایی که ممکن است وجود داشته باشد، کرم ضدآفتاب و نرم کننده همراه داشته باشید. هم چنین بهتر است از پوشیه استفاده کنید.

۷۵- بیشتر سرویس‌های بهداشتی مسیر، آفتابه دارند؛ در صورتی که با این شیوه راحت نیستید، مقداری شلنگ به همراه سرشیری برای وصل کردن آن همراه خود داشته باشید.

۷۶- به خودتان فشار وارد نکنید

- مدت طولانی پیاده روی نکرده و هر زمانی که لازم بود استراحت کنید.
- اگر کمردرد، پادرد و یا مشکلی دارید، توجه کنید که در هر ۵ ساعت پیاده‌روی، ۸ مرتبه و هر بار ۱۵ دقیقه استراحت داشته باشید.

۷۷- پوشش مناسب انتخاب کنید

- بهتر است، پارچه‌ی نرم مشکی مستطیل که جلوی صورت را بگیرد تهیه کرده و کش دوخته و چیزی شبیه پوشیه درست کنید تا هم در طول مسیر از سرمای سحر و گرمای آفتاب ظهر و هم از گرد و غبار در امان باشید. - چادری سر کنید که بتوانید به همراه آن از کوله پشتی استفاده کنید. چادر‌های لبنانی، ملی و دانشجویی برای این سفر مناسب است.
- از روسری‌هایی استفاده کنید که بلند بوده و لیز نباشد. روسری‌های نخی و لطیف خیلی مناسب است. گیره روسری هم چند عدد بردارید که اگر گم شد سردرگم نمانید.
- لباس‌های گرمی به همراه ببرید که سبک، دکمه‌دار یا زیپ‌دار باشد که در پوشیدن و درآوردن آن راحت باشید.

۷۸- اگر با کودکتان قصد سفر دارید

- ده روز پیش از آغاز سفر واکسن مننژیت بزنید.
- بازی و خوراکی‌های مورد علاقه کودکتان را همراه داشته باشید. حواستان باشد که او زودتر از شما خسته و گرسنه می‌شود. در چنین حالتی صبور باشید و سفر و پیاده‌روی را طبق شرایط او تنظیم کنید.
- اگر با گروه یا کاروانی در حال پیاده‌روی هستید سعی کنید با گروهی باشید که مثل شما کودک داشته باشند و اگر چنین نبود، آدرس محل اسکان در کربلا را بگیرید و از آن‌ها جدا شوید تا هم خودتان اذیت نشوید و هم کاروان معطل شما نماند.
- کمی لیموترش، نمک و عسل به همراه داشته باشید. چکاندن چند قطره آب لیمو بر روی غذا‌های گوشتی تا حد زیادی از مسمومیت احتمالی جلوگیری می‌کند.
- اگر به خاطر حضور کودکتان مجبور هستید بار زیادی به همراه داشته باشید، بهترین راه این است که کالسکه کودک را همراهتان ببرید. با این کار هم مجبور نیستید مداوم کودک را بغل کرده و اذیت شوید، و هم مقداری از بار را بر روی کالسکه قرار می‌دهید.
- حتماً نام و نام خانوادگی کودک و والدین، نام کاروان و شماره تماسی از خود را در برگه‌ای نوشته و به گردن کودک آویزان کنید.

۷۹- اپلیکیشن راهنمای زائر» را همراه خود نصب داشته باشید و از خدمات آن بهره ببرید.
 
اپلیکیشن راهنمای زائر

-با خدمات ستاد مردمی راهنمای زائر اربعین آشنا شوید و به دیگران معرفی کنید
-با توجه به اینکه بیشتر زائران اربعین را گروه‌های ایرانی تشکیل می‌دهند، اما معمولا بیشتر ماموران و خادمان اربعین عراقی هستند و برقراری ارتباط برای زائران ایرانی را با مشکل رو به رو کرده است.
- اما خوشبختانه در سال‌های اخیر یک گروه جهادی به نام ستاد مردمی خادمین راهنمای زائر با ارائه خدماتی از قبیل: تولید نقشه، پیدا کردن گمشدگان، مسیریابی و راهنمایی زائران حسینی خدمت رسانی می‌کنند.

۸۰- در پایان این سفر معنوی که پر است از خاطرات معنوی و به یاد ماندنی می‌توانید خاطرات خود را در اپلیکیشن راهنمای زائر با نام خودتان ثبت کنید تا دیگران را هم در این حس خوب معنوی شریک کرده باشید.
 
زائر پیاده روی اربعین
 
*جمله نوشته شده پشت کوله یک زائر: سلام- زیارت قبول- اگه خسته شدی کوله پشتیت رو بده من واست بیارم

روایت معامله‌ پرستار خارجی در سفرِ کربلا

کتاب موکب آمستردام - کراپ‌شده

موکب آمستردام»، خرده‌روایت‌هایی است از زائران دوردست سیدالشهدا؛ زائرانی که از اروپا به مقصد زیارت پیاده‌ی امام حسین رهسپار شده‌اند. زهرا پرستار ترک در یکی از روایت‌ها از معامله‌ای با خدا، می‌گوید.

 موکب آمستردام»، خرده‌روایت‌هایی است از زائران دوردست سیدالشهدا؛ زائرانی که از اروپا به مقصد زیارت پیاده‌ی امام حسین رهسپار شده‌اند.

زائرانی که امام حسین را نه در کربلا و نجف و قم و مشهد و.، بلکه در قلب اروپا یافته‌اند، و دریافته‌اند که عشق حسین(ع) زمین و زمان و مکان نمی‌شناسد و چه بخواهی و چه نخواهی عالم‌گیر خواهد شد. فقط باید خود را به این دریای عظیم سپرد تا به ساحل آرامش رسید. بهزاد دانشگر، در این کتاب در تلاش است با به تصویر کشیدن عشق زائران امام حسین(ع)، روایتی از تلاش آنان برای فدا شدن در مسیر سیدالشهدا را برای مخاطبان تصویر کند.

بر اساس این گزارش،‌ در ادامه یکی از روایت‌های این کتاب فرا روی مخاطبان قرار می‌گیرد؛

زهرا، ۲۲‌ساله، پرستار، ترک مقیم هلند. تابعیت من هلندی است ولی ترک محسوب می‌شوم. من در هلند به دنیا آمدم و بزرگ شدم. مادرم در هلند به دنیا آمده و پدرم هم یک‌سالگی به هلند آمده؛ یعنی تمام فامیلمان در هلند بزرگ شدند.

ما توی هلند در شهر دن هاگ» زندگی می‌کنیم و من پرستار هستم. اینجا مدرسه رفته‌ام ولی فرهنگمان را فراموش نکرده‌ام. احکام و باورهای شیعی برایمان اهمیت زیادی دارد.

از همان کوچکی عشق امام حسین(ع) را درک کردیم؛ برای اینکه هر وقت یک جرعه آب می نوشیدیم والدینمان می‌گفتند: السلام علیک یا اباعبدلله (ع)» بعد از چند وقت والدینم به من فهماندند که من یک سیّد هستم و از فامیل امام‌ حسین(ع). من ایشان را همیشه به عنوان پدربزرگم می‌شناخته‌ام. وقت نقاشی همیشه یک گنبد طلا می‌کشیدم، کنارش یک مرد پیر و یک دختر کوچک که خودم بودم.

به نظر من امام‌ حسین(ع) آن‌قدر بزرگ‌اند که تمام قلب‌ها را توی خودشان جا داده‌اند. من یک جمله‌ای دارم که آن را همه‌جا می‌نویسم: امام‌ حسین(ع) قلبشان را فدای خدا کردند و خدا هم میلیون‌ها قلب را به امام‌ حسین (ع) داد.» کاری که امام‌ حسین(ع) کردند این بود که برای عدالت ایستادند و جنگیدند؛ برای از بین‌بردن بی‌عدالتی. پس بهترین کاری که ما امروزه و در این دنیای ناعادلانه می‌توانیم بکنیم این است که پیام‌های امام حسین(ع) را دنبال کنیم و پیام عاشورا را در تمام عالم منتشرکنیم؛ البته همین الان هم با عنایت اهل‌بیت (ع) این پیام دارد منتشر می‌شود؛ یعنی ما الان داریم می‌بینیم که جلسات و برنامه‌های مختلفی توی اروپا سازماندهی شده‌اند برای زیارت اربعین. هر سال هم می‌بینیم که در اربعین مردم بیشتری آمده‌اند. پارسال می‌توانستی قبل از اربعین توی بین‌الحرمین بنشینی؛ اما الان اصلاً نمی‌توانی. از یک‌ طرف خیلی خوش‌حالم که مردم بیشتری می‌آیند؛ ولی از طرف دیگر هم باعث حسرت است که نمی‌توانیم برویم زیر گنبد طلایی.

من فکر می‌کنم این معرفت و این زیارت را بدهکار والدینمان هستیم؛ چون با همان سلام‌هایی که موقع آب‌خوردن می‌دادیم برای همیشه یادمان ماند که اماممان را با بی‌آبی آزار دادند.

من از ده‌سالگی حجاب گذاشتم. روزهای اول حتی فامیل خودم هم تعجب کرده بودند از این تصمیمم. من آن وقت‌ها دبستان می‌رفتم. روز اولی که باحجاب داخل مدرسه شدم همه با خودشان فکر می‌کردند فردا حتماً حجاب‌پوشیدنم را کنار می‌گذارم. الان هم نمی‌دانم دلیل حجاب‌پوشیدنم چی بود و برای چی شروع به پوشیدنش کردم. شاید این بود که من از سن پنج‌سالگی همیشه به مسجد می‌رفتم. یک‌ جورهایی از سن اصلی خودم هم بزرگ‌تر بودم و انگار بیشتر درک می‌کردم. حتی وقتی مسجد می‌رفتم به بقیۀ بچه‌ها درس می‌دادم و داستان برایشان می‌گفتم. بچه‌ها به من به عنوان یک الگو نگاه می‌کردند. شاید سیّدبودن من توی این نگاه بی‌تأثیر نبوده است.

به‌مرور که برای بچه‌ها داستان تعریف می‌کردم، دیدم یک جور احساس ماورائی در این کار وجود دارد؛ چون نمی‌شد که خودبه‌خود این داستان‌ها به ذهن من برسد؛ باید چیزی باشد که آدم را در این راه ترغیب و هدایت کند. به‌طورمثال دربارۀ حجاب برای بچه‌ها تعریف می‌کردم که زن‌ها مروارید هستند و مروارید در پوستۀ خود زیباست. وقتی که پوسته‌اش را باز کنی، گرد و خاک می‌تواند روی مروارید بنشیند و به نظر من بهتر است زن‌ها هم همین‌جور باحجاب پاکیزه بمانند.

حالا وقتی به حجاب فکر می‌کنم به یاد حضرت زینب(س) می‌افتم. حالا می‌گویم همین حجاب که روی سر ماست، یک آیه از قرآن است. وقتی هم به حضرت زینب(س) فکر می‌کنم یاد حضرت زهر(س) می‌افتم؛ چون آن‌ها در اصل بهترین مثال و الگوی زن در دین اسلام بوده‌اند. آن‌ها خیلی زیبا بوده‌اند ولی در بیرون از خانه کسی از ایشان چیزی نمی‌دید. البته که حجاب‌گذاشتن سختی‌های خودش را دارد؛ ولی اصولاً هر چیزی که باارزش باشد آسان به دست نمی‌آید؛ مثل همین زیارت کربلا. آمدن به زیارت امسال خیلی برایم سخت بود؛ چون بیماری‌های خاصی دارم و از دکتر اجازه نداشتم بیایم به چنین سفری که این‌قدر ریسک دارد. قبل از سفرم هم غش کردم و از پله‌ها افتادم. این باعث شد که آسیب مغزی هم ببینم و سلول‌های عصبی دست‌هایم پاره شوند. مسائل دیگری هم توی زندگی‌ام بود که همه‌شان دست‌به‌دست همدیگر داده بودند تا آمدن به این سفر برایم سخت‌تر شود. محل کارم چند تا تغییر شغلی داشتم که باید خودم را به آن مسئولیت جدید معرفی می‌کردم. یک روز قبل از پروازمان بهم زنگ زدند که حتماً باید بروم محل کارم وگرنه جریمه می‌شوم؛ ولی باز هم با خودم گفتم باهاشان می‌جنگم. جنگیدم و گفتم که در این زمان هلند نیستم و نمی‌توانم بیایم. هرطور که می‌خواهد بشود بگذار بشود؛ من حتماً می‌روم. همۀ مسئولیت‌ها را قبول می‌کنم و وقتی برگشتم همه چیز را دوباره درست می‌کنم؛ ولی توی دلم باز هم تردید داشتم و نمی‌دانستم چه‌کار کنم؟ وقتی برگشتم جوابشان را چه بدهم؟ چون از نظر اقتصادی هم وقتی برمی‌گردی اوضاع مالی زیاد خوب نیست. باید جریمه بدهیم و هزینه‌های سفر هم بوده است. بااین‌حال فکر کردم وقتی آدم می‌آید زیارت امام حسین(ع)، رنج‌ و سختی‌های آدم را بی‌جواب نمی‌گذارند. اصلاً شاید امام حسین(ع) کاری کند که من از زیارت برگردم و هیچ سختی‌ای نکشم. همین فکر باعث شد که من قوی‌تر بشوم و تصمیم بگیرم که این سفر را بیایم.

محل اسکان ما توی یک مجتمع هست در حاشیه کربلا که زیر نظر عتبه اداره می‌شود. وقتی می‌خواستم وارد شهرک مدینه‌اائرین شوم، چمدانم را بازرسی ‌کردند. دیدند خیلی دارو همراهم هست؛ به همین دلیل نمی‌گذاشتند بیایم داخل. من آن لحظه خیلی به‌هم ریختم؛ چون همان روز توی راه غش کرده بودم، نزدیک عمود ١٦٦، و من را برده بودند یک کلینیک. آنجا هم خیلی دارو بهم داده بودند. مقداری دارو هم دکترم در هلند داده بود و این‌ها خیلی شده بود. من گریه کردم و گفتم امروز روز سختی داشته‌ام و الان هم از بیمارستان می‌آیم. من از اروپا تا اینجا با خودم این همه دارو آورده‌ام؛ حتی در هواپیما هم مشکلی پیش نیامد حالا چرا نمی‌توانم بروم داخل؟

یکی از خانم‌های بازرسی گفت تو فقط برای چهار روز اینجا آمدی؛ چرا با خودت این همه دارو آوردی؟ حتی اگر مریض هم باشی این‌قدر دارو برای چهار روز لازم نداری. گفتم این داروها تنها برای من نیست. برای دیگران هم هست؛ چون من خودم پرستار هستم با خودم گفتم آنجا باید به دیگران هم کمک کنم. بعد فکر کردم این سخت‌گرفتن حتماً برای من یک امتحان است و حکمتی دارد؛ مثل وقتی که آدم روزه‌دار است و تمام روز گرسنه‌ای و تشنه‌ای ولی وقتی اذان می‌شود و اجازه داری آب بنوشی، دیگر دلت نمی‌خواهد. با خودت می‌گویی ده دقیقۀ دیگر هم می‌توانم صبر کنم. به نظر من این هم همین‌جوری است. سه روز راه می‌روی و می‌روی و می‌روی و بالاخره می‌توانی گنبد طلا را ببینی؛ ولی بغل کوچه می‌ایستی و با خودت می‌گویی نگاه کنم یا نکنم؟ چون من خودم این حس را داشتم. وقتی بهم گفتند اگر این کوچه را دور بزنی گنبد طلا را می‌بینی، ده دقیقه ایستادم و نمی‌دانستم نگاه کنم یا نه. انگار به نظر من همه‌چیز زندگی همین‌جوری است. هر چیزی که زیباست آسان به دست نمی‌آید. باید برایش بجنگی؛ چون چیزهایی که آسان به دست می آید دیگر لذتی ندارد و احتمالاً امتحانی هم در آن نیست.

من همیشه عاشق سنگ‌های کوچولو بوده‌ام. من از آن دخترهایی هستم که واقعاً دخترند؛ زیورآلات، رنگ صورتی، همه‌چیز گلدار. من حتی توی چمدانم با خودم یکی‌دوتا عروسک کوچک‌ آورده‌ام. عاشق زیورآلاتم و سنگ‌های تزیینی. عقیق یک جور انرژی خاص به من می‌دهد. من را یاد حضرت زهر(س) می‌اندازد. شرف‌الشمس و دُرّ نجف من را یاد امام‌ علی(س) می‌اندازد. من سنگ‌هایی با رنگ‌های مختلف دارم. شرف‌الشمس زردم را توی ایران دادم برایم درست کنند. مشهد یک فردی بود که روی سنگ‌ها آیات خاصی می‌نوشت. من همیشه همۀ سنگ‌هایم را از آنجا می‌خرم. این‌دفعه فکر کردم چی بنویسم؟ یاد دعای ندبه افتادم: أَیْنَ‌ الطَّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ». امام زمان (عج) کجا هستند؟ روی صفحه ساعتم هم نوشته یا حسین(ع).

در حدیثی از امام‌ صادق(ع) آمده که لازم نیست از زبانت استفاده کنی برای اینکه نشان دهی دینت چیست. من فکر می‌کنم با یک آیه از قرآن روی سرم یا نوع زیورآلاتی که دارم باید بتوانم خودم را معرفی کنم. وقتی مردم به من نگاه می‌کنند بفهمند این یک انقلابی است، یک شیعه است.

زیارت کربلا یکی از همان چیزهایی است که باعث می‌شود ما، هم خودمان را بشناسیم و هم بتوانیم با آن خودمان را به جهان معرفی کنیم. الان دیگر با این زیارت اربعین همۀ جهان دارد تصویر متفاوتی از شیعه پیدا می‌کند. ازطرف دیگر هم مواجهه با این سختی‌ها باعث می‌شود خودمان هم بفهمیم در برابر اهل‌بیت علیهم السلام چقدر خضوع داریم. من همان سال قبل هم که آمدم خیلی سختی کشیدم. سال اولم بود که آمده بودم و چندان آشنا نبودم. خیلی سخت بود. حتی روز اول نمی‌توانستم راه بروم. با خودم گفتم خدایا چه‌کار کنم؟ خیلی گریه کردم. فقط می‌گفتم کربلا، کربلا. من باید یک بار امام‌ حسین(ع) را ببینم. ازطرف دیگر هم ناراحت بودم که امام‌ علی (ع) را باید ترک کنم تا بروم طرف امام‌ حسین(ع). توی راه نگران بودم اصلاً نتوانم راه بروم. پاهایم تاول زده بود. آن وقت بود که با خدا معامله کردم؛ گفتم خدایا کمک کن پیش امام‌ حسین (ع) بروم من هم به‌جایش آنجا به هرکس احتیاج داشت کمک می‌کنم. از توی مسیر شروع کردم: صندلی چرخ‌دار هل دادم، بچۀ شیرخوار بغل کردم، کیف‌ افراد ناتوان را با خودم ‌بردم تا آن سه روز رد شد و ما رسیدیم کربلا. یکهو انگار رسیده بودم خانه. خیلی زود گذشت.

امسال توی راه هیچ سختی‌ای ندیدم ولی قبل از شروع سفر اذیت شدم؛ پس الان مطمئنم که توی این سفر باید سختی باشد. من فکر می‌کنم چیزی که آسان است ارزش هم ندارد. پارسال توی مسیر سفر سختی بود و امسال قبل از سفر. فکر کنم سال دیگر وقتی از سفر برگردم سختی بکشم!

من وقتی کسی را خوش‌حال می‌کنم خودم هم خوش‌حال می‌شوم. امسال سه شب نخوابیدم؛ چون به کلینیک‌های مختلف رفتم برای کمک. خیلی بهم خوش گذشت الحمدلله.

خیلی چیزهای قشنگی توی این راه دیدم، ولی قشنگ‌ترینش روابطی است که آدم‌ها توی این راه باهم دارند. به‌طور معمول اگر از شما بپرسم که شما می‌توانید روی پتوهایی که اینجاست بخوابید؟ در هلند حتماً می‌گفتی نه؛ من  باید یک تخت تمیز داشته باشم؛ اما اینجا این‌طور نیست. توی صف دستشویی می‌ایستیم. بعضی وقت‌ها غذا هست، بعضی وقت‌ها هم نیست ولی حاضری با دیگران غذایت را نصف کنی. وقتی آب می‌آوری با دارویت بخوری، قبل از اینکه برسی تمام شده. ارتباطی که با دیگران پیدا می‌کنی، دوست‌های جدیدی که به دست می‌آوری، همه‌اش قشنگ است.

در تمام طول این سفر کسانی که به‌طور ‌معمول اصلاً نمی‌توانند باهم کنار بیایند، اینجا سازگار می‌شوند؛ انگار ما همه باهم فامیل هستیم. من فکر می‌کنم این قشنگ‌ترین چیز است. باید حتماً یک قدرتی باشد که این‌همه آدم را کنار هم جمع کند و این آرامش را بیاورد؛ چون اگر این اتفاق‌ها در هلند می‌افتاد همدیگر را می‌خوردند.


ضریح امام حسین؛ کربلا

بیش ازصد سند معتبر از ائمه اطهار(ع) در دست است که زیارت حضرت حسین بن علی(ع) را موجب آمرزش گناهان دانسته ومعادل با 20حج و 20عمره و دربرخی روایات برابر با 80حج مقبول یا صد حج همراه رسول خدا ثبت شده است.

 اگر مردم ارزش و پاداش زیارت حسین (ع) را بدانند، از اشتیاق قالب تهی کرده و از حسرت فراوان جانشان متلاشی خواهد شد! این سخن امام باقر (ع) نشان می دهد ارزش این زیارت چه اندازه است که  ترک آن چنین حسرتی  درپی دارد .در این نوشته  بخش کوچکی از فضایل زیارت  آن حضرت  بیان  می شود .

اگرچه ثواب زیارت امام حسین علیه‌السلام از حدّ این نوشتۀ کوتاه بیرون است،  روایاتی در این زمینه بیان خواهد شد:

محمد بن مسلم ثقفی از امام باقر (ع) آورده است که فرمودند: اگر مردم ارزش و پاداش زیارت حسین (ع) را بدانند، از اشتیاق قالب تهی کرده و از حسرت فراوان جانشان متلاشی خواهد شد!» محمد بن مسلم عرضه داشت: مگر فضیلت آن چیست؟

فرمودند: اگر کسی با شوق به زیارت آن حضرت بشتابد، خداوند پاداش هزار حج و عمره‌ی پذیرفته شده، اجر هزار شهید از شهدای بدر، ثواب هزار روزه دار و هزار صدقه‌ی مقبوله و پاداش آزاد سازی هزار برده در راه خدا را به وی خواهد داد! و تا یک سال از هرگونه گزندی به ویژه شیطان محفوظ خواهد ماند؛ خداوند نیز فرشته‌ای را بر او می‌گمارد که حافظ جان او از چهارسو خواهد بود. اگر در همان سال از دنیا رفت؛ فرشتگان رحمت الهی در غسل و تدفین او شرکت جسته و برای او طلب آمرزش می‌نمایند؛ او را تشییع کرده و تا قبر همراهی می‌کنند و برای او استغفار می‌نمایند؛ قبرش را گشاده می‌کنند و خداوند نیز او را از فشار قبر و ترس از ن و منکر ایمن می‌گرداند؛ دری را از بهشت به روی او می‌گشاید و در قیامت نامه ‌ی اعمالش را به دست راستش خواهد داد؛ نورانیتی را در چهره‌ی او قرار می‌دهند که مشرقین را روشن می‌گرداند و هاتفی ندا سر می‌دهد که این شخص از زائران حسین بن علی (ع) است که با شوقی سرشار حضرتش را زیارت نموده است؛ آنگاه همگی آرزو می‌کنند که ای‌کاش از زائرین حسین (ع) بودند.»[1]

بیش ازصد سند معتبر از ائمه اطهار (ع) در دست است که زیارت حضرت حسین بن علی (ع) را موجب آمرزش گناهان گذشته و آینده دانسته و معادل با بیست حج و بیست عمره و در برخی از روایات برابر با هشتاد حج مقبول یا صد حج همراه رسول خدا (ص) ثبت شده است.

از امام صادق (ع) است: زیارت حسین بن علی (ع) برترین اعمال است.[2]

و از حضرت باقرالعلوم (ع) نیز آمده است: هر نماز واجبی که کنار (مزار) حضرت خوانده می ‌شود، برابر با حج است و نماز نافله با عمره.

حضرت صادق (ع) به مفصّل بن عمر فرمودند: پاداش یک نماز تو در کنار قبر حضرت سیدالشهدا (ع) مانند پاداش هزار عمره و حج واجب است و گویی هزار بنده را آزاد نموده و هزار بار همراه پیامبر مرسل الهی به جهاد فی سبیل الله رفته باشی.»[3]

از حضرت صادق (ع) آمده است که امیر مؤمنان (ع) در برخی از سفرهای خود به نزدیکی کربلا رسیدند؛ حضرت از لشکر جلوتر رفته و وقتی به محل شهادت فرزندش حسین و یارانش رسیدند، فرمودند: در اینجا دویست تن از پیامبران و دویست از اوصیای ایشان و دویست پیغمبرزاده و پیروان آنان به شهادت رسیدند.

سپس در بیابان کربلا می‌گشتند و می‌فرمودند: اینجا استراحتگاه شتران آن‌هاست! اینجا محل فرود باروبنۀ ایشان است! اینجا محل به خون طپیدن گروهی است که از برگزیده ‌ترین بندگان خداوند می‌باشند که نه پیش از آنان و نه پس از آنان کسی مانند آن‌ها چشم به این جهان گشوده است. سپس فرمودند: ای خاک (کربلا)! خوش بر احوال تو که خون دوستان خدا بر تو ریخته خواهد شد!»[4]

در چه روزها و ماه‌هایی زیارت امام حسین (ع) مستحب است؟

در منابع روایی تأکید فراوانی بر زیارت امامان معصوم (ع) به‌ویژه زیارت امام حسین (ع) شده است و افرادی که بدون عذر به زیارت نروند مورد نکوهش قرارگرفته‌اند.

در روایات ما، به زیارت امام حسین (ع) در تمام ایام سال توصیه شده است؛ اما در برخی روزها و لحظات، تاکید بیشتری شده و برای آن ثوابهایی ویژه‌ای نقل کرده‌اند.

زیارت امام حسین (ع) در تمام ایام سال و هر زمان که انسان توانایی داشته باشد مطلوب است. امام صادق (ع) فرمود: سزاوار است که شخص توانگر سالی دو مرتبه و انسان تهیدست سالی یک‌بار به زیارت امام حسین (ع) برود.»[5] امام کاظم (ع) فرمود: در حق امام حسین (ع) جفا نکنید (زیارتش را ترک نکنید). انسان ثروتمند و توانگر هر چهار ماه یک‌مرتبه به زیارتش برود و انسان تهی‌دست تکلیفی ندارد، مگر به مقدار توانایی او و خداوند آنچه در توان بندگان نیست تکلیف نکرده است.»[6]

اما به جهت فضیلت برخی از زمان‌ها به زیارت امام حسین (ع) سفارش بیشتری شده است که به ذکر تعدادی از این روایات بسنده می‌شود:

۱. : صفوان جمّال روایت کرده است: وقتی امام صادق (ع) به حیره (منطقه‌ای بود در کوفه) تشریف آوردند به من فرمود: آیا مایل به زیارت قبر حسین (ع) هستی؟ گفتم: فدایت شوم، آیا قبر آن حضرت را زیارت می‌کنی؟ آن حضرت فرمود: چگونه آن را زیارت نکنم و حال آنکه خداوند متعال در هر با فرشتگان و پیامبران و اوصیا به زمین هبوط و او را زیارت می‌کنند. البتّه حضرت محمد ‌(ص) برترین پیامبران است و ما برترین اوصیاء هستیم.»[7]

۲. روز عرفه: امام صادق (ع) فرمود: کسی که در روز عرفه با معرفت و شناخت به حق آن حضرت به زیارت قبر مطهرش برود، خداوند منان ثواب هزار حج و هزار عمرۀ مقبول و هزار بار جنگ کردن با دشمنان خدا در رکاب نبی مرسل یا امام عادل به او می‌دهد.»[8]

۳. ماه رجب و ماه شعبان: احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی می‌گوید: از حضرت امام رضا (ع) پرسیدم: در چه ماهی حضرت امام حسین (ع) را زیارت کنیم؟ آن حضرت فرمود: در نیمۀ ماه رجب و نیمۀ ماه شعبان.»[9]

۴. روز عاشورا و روز اربعین: جابر جعفی می‌گوید: در روز عاشورا خدمت امام صادق (ع) رسیدم، آن حضرت به من فرمود: این گروه (زائران اباعبدالله الحسین) زائران خدا هستند و بر او واجب است که زائر را اکرام کند. کسی که نزد قبر مطهر حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در شب عاشورا بیتوته کند، روز قیامت خدا را درحالی‌که به خون خودش آلوده است، ملاقات می‌کند؛ گویا در رکاب حضرت اباعبدالله (ع) در سرزمین کربلا شهید شده است. کسی که قبر امام حسین (ع) را روز عاشورا زیارت و بالای قبر بیتوته کند، مثل کسی است که در مقابل آن حضرت شهید شده باشد.»[10] در روایتی امام حسن عسکری (ع) یکی از نشانه‌های مؤمن را، زیارت امام حسین (ع) در روز اربعین شمرشمرده‌اند.[11]


آخرین جستجو ها

Geophysics & Geotechnical Engineering من او imerolal Wholesale Jerseys Online سلام بر امام مهدی عج [باب میل من است تمام او] دنیای سونیک سکته قلبی شاهین بلاگ shahin blag نیک و پاک